Bela Bartok (1881-1945).
Yirminci yüzyıl müziğinin önemli adlarından Macar bestecisi, etnomüzikolog ve piyanist.
Budapeşte’de Macar Krallık Müzik Akademisi’nde öğrenim gördü. Burada öğretmenliğe başladı. Besteci arkadaşı Zoltan Kodaly ile yaptıkları araştırmalar sonucu, sanıldığı gibi gerçek Macar köylü müziği ile Çingene müziğinin aynı şey olmadığını ortaya koydular. Gerçek Macar müziğini canlandırmak amacıyla üikenin dört bir yanından derledikleri özgün müziği çeşitli çalgılara uyarladılar. 1914 te Bilimler Akademisi üyeliğine atanan Bar-
tok’un en verimli dönemi bu yıllarda başladı ve 1930’ların ortalarına kadar sürdü. 1936’da Türkiye’ye gelerek İstanbul Belediye Konservatuvarı arşivinde çalıştı. Ayrıca, Adnan Saygun’la birlikte Adana’ya giderek göçebe aşiretlerin müziğini banda aldı. 1940’ta konser vermek üzere gittiği ABD’de yerleşti; Columbia Üniversitesi’nin Folklor Araştırma Bölümü’nde çalıştı. Çok sayıda yapıtlarının başlıcaları yaylı çalgılar için dörttüler, piyano ve keman konçertoları, Dük Mavi Sakal’-ın Şatosu adlı operanın partisyonu, Tahta Prens ve Harika Mandarin adlı bale müzikleridir.