Cengiz Bektaş (26 Kasım 1934) İşlevci bir anlayışla ve halk yapı sanatından esinlenerek gerçekleştirdiği projelerle tanınan mimar, şair ve yazar.
26 Kasım 1934’te Denizli’de doğdu. Güzel Sanatlar Akademisi’nde ve Münih Teknik Üniversitesi’nde mimarlık öğrenimi gördü. Türkiye’ye dönünce (1962) mimarlığa başladı. Projeleri çeşitli yarışmalarda derece ve mansiyonlar kazandı. Trakya Üniversitesi’nde iki yıl “Halk Yapı Sanatı” dersi verdi. 1999 güzünden beri Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Mimarlık Fakültesi Şehircilik Bölümü lisansüstü öğrencilerine “Kültürün Planlamaya Etkisi” konusunda, Güzel Sanatlar Fakültesi’nde de “Estetik” konusunda ders veriyor. Çağrılı olarak gittiği Makedonya, Amerika, Almanya’da kısa süreli konuk hocalık yaptı, konferanslar verdi. Uluslararası ve ulusal Mimarlık yarışmalarında 25’in üzerinde ödül aldı. Cumhuriyet Dönemi örnekleri arasında sayılan yapılar gerçekleştirdi.
Başlıca uygulamaları Etimesgut Camii (1965), Merkez Bankası Denizli Şubesi (1971), Silivri Toplu Konutları (1972), Türk Dil Kurumu Binası (1977), Demir Çelik Fabrikaları (İzmir, 1983)’dır. On şiir kitabı ile deneme kitapları yayımlayan Bektaş’ın mimarlık alanındaki başlıca yapıtları şunlardır: Mimarlıkta Eleştiri (1967, TDK Deneme Ödülü). Haik Yapı Sanatından Bir Örnek: Bodrum (1977, Seiim Başak ile). Antalya (1980), Kuşadası, Babadağ, Şirinköy, Tirilye ve Şirince (1987).