OŞİMA, Nagisa (1932 – 15 Ocak 2013)
Japon sinema yönetmeni. Ülkesinin II. Dünya Savaşı sonrası sinemasının öncülerindendir.
31 Mart 1932’de Kyoto kentinde doğdu. Kyoto Üniversitesi’nde hukuk öğrenimi gördükten sonra, 1954’te yönetmen yardımcısı olarak Şoçuki Filk Şirketi’ne girdi. 1959’da yönettiği ilk filminden başlayarak sinemanın yerleşik kural ve kalıplarına karşı çıktı. Japon toplumunun geleneksel değerlerini acımasızca eleştirerek savaş sonrası genç Japon kuşaklarının sözcüsü oldu. 1965’ten sonra kendi yapım şirketini kurarak bağımsız çalışmaya başladı. 1976’da yaptığı Ay no corrida (“Duyular imparatorluğu”) tüm dünyada büyük yankılar uyandırdı. Tutkulu girişinden şiddetli sonuna kadar, bir zina olayı çevresinde cinsel baskıları son derece özgün bir biçimde anlatan film, New York Film Şenliği’nde gösterileceği gün ABD gümrük yetkililerince ülkeye sokulmadı, ancak programdan çıkarıldıktan sonra gösterilebildi. 1970’lerin sonlarında Japon sinemasındaki bunalıma bağlı olarak ortak yapımlara yönelen Oşima’nın 1983’te çevirdiği Merry Christmas Mr. Laıvrence (“İyi Noeller Bay Lawrence”) adlı filmi de uluslararası düzeyde geniş ilgi gördü.
Filmleri çoğunlukla, eski değerlerle uyuşamayan gençlerin sorunlarını yansıtır. Öykülerini genellikle gerçek yaşamdan almış, bunları gerçekle fantezi arasında gidip gelen bir üslupla anlatmıştır. Hemen hemen hepsinin senaryo yazımına da katıldığı yapıtlarında ortak tema şiddet ve cinselliktir. Geleneksel anlatım biçimlerine yakınlık duymamış, kendi siyasal ve toplumsal bakış açısına en uygun üslubu aramıştır.
Oşima’nın Tokyo’daki bir hastanede 80 yaşında zatürreden yaşamını yitirdi.
• YAPITLAR (başlıca): Ay to kibo no maçi, 1959, (“Umut ve Aşk Kenti”); Nikon noyoru to kiri, 1960, (“Japonya’da Gece ve Sis”); Etsuraku, 1965, (“Tensel Zevkler”); Şinju-ku dorobo nikki, 1968, (“Şinjuku Hırsızının Günlüğü”); Gişiki, 1971, (“Tören”);4}1 no corrida/In the Realm of Senses, 1976, (“Duyular İmparatorluğu”); Ay no borey/ Empire of Passion, 1978, (“Tutkular İmparatorluğu”); Merry Christmas Mr. Lawrence/Furyo, 1983, (“İyi Noeller Bay Lawrence”). Max, Mon Amour, 1986; Taboo, 1999.
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi