Michelangelo Antonioni (29 Eylül 1912, Ferrara, Emilia-Romagna – 30 Temmuz 2007, Roma )
Olayları değil, karakterleri ve atmosferi ön plana çıkaran filmleriyle tanınan Italyan sinema yönetmeni.
1912 yılında İtalya’nın kuzey doğusundaki Ferrara’da doğdu. Yunan-Latin edebiyatı ve ekonomi öğrenimi gördü. Kısa süreyle bir sinema okuluna devam etti. ve Bolonya Üniversitesinde ekonomi eğitimi gören Michelangelo Antonioni, 1930’ların İtalyan komedilerini çok sert dille eleştiren yazılarıyla dikkat çekti.
1940’larda İtalyan ulusal sinema okulu Centro Sperimentale’ye yazılan Antonioni, kısa süre içinde senaryo yazarlığına başladı, Roberto Rossellini ve Enrico Fulchignoni gibi yönetmenlerle birlikte çalışmaya başladı.
Yönetmenliğe 1950’de ‘Cronoca di un Amore’ (Bir Aşkın Güncesi) adlı filmle atılan, ancak 1960 yılında çevirdiği ve Cannes Film Festivalinde Jüri özel ödülünü alan L’Avventura (Macera) filmine kadar uluslararası sinema çevrelerinde adını duyuramayan Antonioni, 20 kadar filme imzasını atmıştı.
Çağdaş İtalyan sinemasının uluslararası ün kazanmış yönetmenlerinden olan Antonioni, siyasetten de kaçınmamış bir sanatçıydı. Antonioni, kendi bakışıyla, ‘çağdaş toplumun duygusal bakımdan kısırlaştırılmışlığını’ araştırdığı filmleriyle, dünya çapında isim yapmıştır. Genellikle filmografisine bakıdığında insan doğası ve kadın – erkek ilişkilerinin işlendiği temalar göze çarpar. Filmlerinde ki kadınlar her daim güçlü karakterli erkekler ise zayıf yönleri ile öne çıkan karakterdedir. Yönetmen için “kadını yücelten” tanımlaması oldukça yerindedir.
1966’da çevirdiği ve çılgın 1960’ları konu alan Blow up (Cinayeti Gördüm) adlı ilk İngilizce filmi unutulmaz yapıtları arasında yer alır.
1970’lerde yönettiği filmler aynı ölçüde ilgi görmedi. 1982’de çektiği Bir Kadının Tanımlanması (Identificazlone di una Donna) ise Cannes Film Şenliği’nde 35. Yıl Büyük Ödülü’nü kazandı.
‘Blow Up’ (Cinayeti Gördüm), iki Oscar ödülüne aday gösterilmiş ve Cannes Film Festivali’nde ‘Altın Palmiye’ ödülünü kazanmıştı.
Sinema yaşamına 1940’larda başlayan Antonioni’nin diğer önemli filmleri arasında ‘La Signora Senza Camelie‘ (Kamelyasız Kadın), ‘La Notte‘ (Gece), ‘L’Eclisse‘ (Batan Güneş), ‘Il Deserto Rosso‘ (Kızıl Çöl), ‘Zabriskie Point‘ (Zabriskie Noktası), ‘Professione: Reporter‘ (Yolcu) yeralıyor.
1985 yılında felç geçiren Michelangelo Antonioni, bununla birlikte kamera gerisinde çalışmaya devam etti. “Film çevirmek benim için yaşamak demek” sözleriyle sinema tutkusunu anlatan Antonioni’nin son filmi, 2004 yılında çıkan ‘Eros’ üçlemesinin parçası olan ‘The Dangerous Thread of Things’ (Olayların Tehlikeli Dizilişi) idi. Ingmar Bergmanı’ın ölümünden bir gün sonra vefaat etmiştir.
1995 yılında Antonioni’ye, sinemaya katkılarından dolayı özel Akademi Ödülü verilmişti.