Nurullah Berk (1906-1982). Batı ve Doğu resmini birleştirerek kendine özgü bir üslup ortaya koyan ressam.
Sanayi-i Nefise Mektesi’ni bitirdi (1924). Öğrenimini Fransa’da, Paris Güzel Sanatlar Yüksekokulu’nda sürdürdü (1924-28). Türkiye’ye dönünce Müstakil Ressamlar ve Heykeltraşlar Birliği’nin kurucuları arasında yer aldı. 1932-33’te Paris’te Andre Lhote ve Fernand Léger’in atölyelerinde çalıştı. Dönünce D Grubu’nun kuruluşuna katıldı. Bir süre resim öğretmenliği yaptıktan sonra Güzel Sanatlar Akademisi asistanlığı’na atandı (1939). Paris’te “Bugünün Türk Resmi, Dünün Türkiyesi” konulu sergiyi düzenledi (1946). Uluslararası Sanat Eleştirmenleri Birliği Türkiye Milli Komitesi’nin kurulmasını sağlayanlardan biri oldu (1953). İstanbul Resim ve Heykel Müzesi Müdürlüğü’nde de bulunan Berk, Ahmet Çanakçılı Ödülü’nü (1947), 28. Deviet Resim ve Heykel Sergisi Birincilik Ödülü’nü (1966), 9. DYO Yarışması Ödülü’nü (1975) kazandı. Modem Sanat (1932), Türk Heykeltraşları (1937), Resim Bilgisi (1946), Fikret Muallâ (1970), Resim ve Heykel Müzesi (1972), Türk ve Yabancı Resminde İstanbul (1977) vb. kitapları yayımlandı. Başlangıçta hocaları Léger ve Lhote’-dan etkilenen Berkel, giderek kübist bir anlayışta çalışmaya yöneldi. 1950’lere doğru Batı ve Doğu sanatlarının bileşkesinde, pastel renklerin ağır bastığı yarı soyut resimlerinde kendine özgü bir üsluba ulaştı.