DADACILIK
1920’li yıllarda Avrupa’da yaygınlaşmış sanat ve düşünce akımı (Dadaizm).
Bu akımın tarihçesini ve oluşumunu tam olarak belirlemek mümkün değildir. I. Dünya Savaşı öncesinde New York’ta görülen bazı yenilikçi hareketler, kısa bir süre sonra Paris’te değişik estetik ve ideolojik biçimler arayan Marcel Duchamp, Francis Picabia gibi sanatçıların ilgisini çekti. 1916’da İsviçre’nin Zürih kentindeki bir kabarede Marcel Janco, Hans Arp, Tristan Tzara, Hans Richter vb. ressam ve şairler tarafından “Dada” denilen kışkırtıcı ve yıkıcı nitelikte gösteriler düzenlendi. Savaşın bitiminde, başta George Grosz, Huelsenbeck, Max Ernst olmak üzere, birçok sanatçı Dada hareketinin Almanya’daki temsilcileri arasında yer aldı. Paris’te Tristan Tzara’nın yönetiminde yayımlanan Litterature adlı dergi çevresinde toplanan Andrâ Breton, Philippe Soupault, Louis Aragon gibi şairler, büyük skandallara yol açan gösteriler düzenleyerek Dada hareketinin öncülüğünü yaptılar. Ne var ki BarrĞs Davası denilen bir olay (1921), ertesi yıl Breton iie Tzara arasında çıkan bir anlaşmazlık, Dadacılığın sona ermesinde etkili oldu. Bu akımın ortadan kalkmasından sonra Gerçeküstücülük, Happening, Pop-Art, Yeni Gerçekçilik gibi kavramlar resim, müzik, sinema, tiyatro ve edebiyatın çeşitli dallarında yeni hareketlerin gelişmesine yol açtı.