EBRU
Kitre, kola gibi maddeler katılarak yoğunlaştırılmış su yüzeyine boya damlatma yoluyla elde edilen desenin kâğıda aktarılması sanatı. Farsça“ebr = bulut” sözcüğünden kaynaklanan ve bulut gibi anlamına gelen ebru’nun Osmanlı süsleme sanatları içinde özel bir yeri vardır. Kitap ciltlerinde bez yerine ya da içte, yan kâğıdı olarak kullanılır. Ayrıca hattatlıkta, üzerine hat yazmak için ya da pasaportu olarak yararlanılır. Ayrıca tek başına, bir tablo gibi asılır. Özel tekniklerle çeşitli desenler oluşturulmuş; herbiri ayrı ad almıştır: Hatip ebrusu, battal ebru, kumlu ebru, taraklı ebru, çiçekli ebru, zerefşan ebru, vb. OsmanlI çağından bu yana sanatın bilinen başlıca ustaları Hatip Mehmet Efendi (18. yy), Şeyh Sadık Efendi (19. yy), Hezarfen Edhem Efendi (19. yy), Bekir Efendi (20. yy başı), Necmettin Okyay (1883-1976), Mustafa Düzgünman (1992-1990) ve Niyazi Sayın (1927-)’dir.