FRESK
İtalyancada “taze” demek olan fresco sözcüğünden güzel sanatlar alanına geçmiş terim.
Fresk sanatçısı, önce sert ve pürüzlü sıva yüzeyine füzen ve kırmızı toprakla bir taslak çizer (sinopia), sonra üstü boyanacak olan ince sıvayı geçer. Kullanılacak boyanın sıvanın içerdiği kireçle bütünleşecek nitelikte olması gerekir. Bütün bu işlemlerin birkaç saat içinde tamamlanması şarttır; çünkü bu tür çalışmada değişiklik, düzeltme gibi işlemlerin yapılması mümkün değildir. Fresk, gözde bir sanat olma niteliğini özellikle 13-14. yüzyıllarda İtalya’da kazandı. Anadolu’nun bazı yerlerinde (özellikle Efes) ve İstanbul’daki Kariye, Kalenderhane Camileri gibi Bizans yapılarında da sanatsal değeri yüksek freskler bulunmaktadır.