Pierre Boulez Kimdir, Kısaca Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi

Pierre Boulez (26 Mart 1925 – ). Fransız bestecisi, orkestra şefi ve piyanist.

Fransa Montbrison’da doğdu. 1944’te Paris Konservatuvarı’nda Olivier Messiaen ile çalışmaya başladı. 1947 yılında Marigny Tiyatro topluluğunun müzik yönetmeni oldu. 1954’te Concert Marigny adlı avantgarde konser dizisini başlattı. 1971’de New York Flarmoni Orkestrası’nın müzik yönetmenliğine getirildi. 1977’de Paris’e döndü. Pompidou Merkezi’nin deneysel müzik merkezi olan Akustik Müzik Araştırmaları ve Eşgüdüm Enstitüsü yöneticisi oldu. Yaptığı bestelerle olduğu kadar, müzik eğitimcisi ve yazarı olarak da 20. yüzyılın en önemli müzik adamlarından biri sayılır.

Eserleri (başlıca)

  • Piano Sonata No. 1 (1946)
  • Le visage nuptial (soprano, alto, female chorus and orchestra, 1946/51/88–89)
  • Piano Sonata No. 2 (1947–48)
  • Le soleil des eaux (soprano solo, mixed choir, orchestra, 1948/50/58/65)
  • Livre pour quatuor (string quartet, 1948–49, rev. 2011–12)
  • Polyphonie X (1951)
  • Structures, Livres I et II (2 pianos, 1952 and 1961, respectively)
  • Le marteau sans maître (alto, alto flute, guitar, vibraphone, xylorimba, percussion and viola, 1953–55)
  • Piano Sonata No. 3 (1955–57/63 …) (Unfinished: only two of the five movements have been published in final form.)
  • Pli selon pli (soprano and orchestra, 1957–89)
  • Figures, doubles, prismes (large orchestra, 1957–68)
  • Éclat/Multiples (ensemble, 1965–70)
  • Domaines (clarinet solo, 1968–69)
  • Domaines (clarinet and ensemble, 1968–69)
  • Cummings ist der Dichter (for chorus and ensemble, 1970)
  • Rituel: In Memoriam Bruno Maderna (orchestra, 1974–75)
  • Messagesquisse (seven cellos, 1976–77)
  • Notations (piano version 1945, orchestral version 1978/1999–…)
  • Répons (two pianos, harp, vibraphone, glockenspiel, cimbalom, orchestra and electronics, 1980–84)
  • Dialogue de l’ombre double (for clarinet and electronics, 1982–85)
  • Dérive 1 (for six instruments, 1984)
  • Dérive 2 (for eleven instruments, 1988–2006)
  • …explosante-fixe… (first version for flute, clarinet and trumpet, 1972; second version for octet and electronics, 1973–74; third version for vibraphone and electronics, 1985; fourth version for MIDI-flute, chamber orchestra and electronics, 1991–93)
  • Sur Incises (3 pianos, 3 harps and 3 percussion parts, 1996–98)
  • Dialogue de l’ombre double (transcribed for bassoon and electronics, 1985/1995)
  • Anthèmes 2 (violin and electronics, 1998)
  • Une page d’éphéméride (piano, 2005)

 

Daha yeni Daha eski