Sergey Fyodoroviç Bondarçuk (25 Eylül 1920, Byelozersk, Ukrayna, SSCB – ö. 20 Ekim 1994, Moskova, Rusya), büyük bütçeli filmleriyle uluslararası alanda adını duyuran sinema yönetmeni ve oyuncusu.
Rostov Tiyatro Okulu’nda öğrenim gördü. Bir süre oyunculuk yaptı. II. Dünya Savaşı’ndan sonra Moskova’da Devlet Sinema Enstitüsü’ne devam etti. Birçok filmde rol aldı. 1958’de yönettiği, Şolohov’un romanından uyarlanan insanın Kaderi filmiyle dikkatleri çekti. Sovyet sinemasını bütün dünyaya tanıtan bu filmden sonra Tolstoy’un Savaş ve Barış romanını dört bölüm olarak sinemaya uyarladı (1966-67). Bir ortak yapım olan Waterloo (1970) beklenen ölçüde ilgi toplamadı. Eleştirmenlere göre, Sovyetler Birliği‘nin Nazi Almanyası’nı yenişinin 30. yılının anısına, sonradan çektiği, yine Şolohov’-dan uyarlanan Vatan İçin Döğüştüler (1975) ile yeniden dikkatleri üzerine çeken Bondarçuk, Step (1978) ve Boris Godunov (1986) gibi filmlerinde önceki filmlerindeki başarı düzeyine ulaşamadı.
Filmografi
yönetmen olarak
- Sudba Çeloveka (1959; Bir Adamın Kaderi)
- Voyna i mir (1966-67; Savaş ve Barış)
- Waterloo (1970)
- Oni srajalis za rodinu (1975; Vatanları İçin Öldüler)
- Step (1977)
- Boris Godunov (1986)
On yedi yaşında Rostov Tiyatro Okulu’na girdi ve Stanislavski yöntemiyle yetişti. II. Dünya Savaşı‘nda cephedeki askerlere gösteriler yapan tiyatro topluluklarında yer aldı. Savaştan sonra Moskova’daki Devlet Sinema Enstitüsü’ne girdi. Gerasimov, Pudovkin, Savçenko gibi öğretmenlerden ders aldı. Oynadığı ilk film, Gerasimov’un Molodaya gvardiya ‘sı (1948; Genç Nöbetçi) oldu. Ardından 1951’de Taras Şevçenko ‘daki milli şair rolüyle, 1953’te Poprigunya ‘daki (Çekirge) Çehov karakterini yorumlayışıyla ve 1955’te Othello‘daki kompozisyonuyla yalnız ülkesinde değil, ülke dışında da tanındı. İtalya’da Rossellini‘nin Era notte a Roma (1960) filminde rol aldı.
Oyuncu olarak da rol aldığı ilk filmi Sudba Çeloveka ‘yı (İnsanın Yazgısı) 1959’da yönetti. Mihail Şolohov‘un romanından uyarlanan film büyük ilgi gördü ve bir başyapıt olarak kabul edildi. Bondarçuk bu başarının ardından Tolstoy‘un dev romanından perdeye aktardığı Voyna i mir‘i (Savaş ve Barış) gerçekleştirdi. 1966-67 çektiği dört bölümlük bu destansı filmde Pierre rolünü de üstlendi. Savaş ve Barış’ı uluslararası bir ortak yapım olan Waterloo (1970) izledi.
Sovyetler Birliği‘nin Nazi Almanyası‘nı yenişinin 30. yılının anısına, 1975’te çevirdiği ve gene bir Şolohov uyarlaması olan Oni srajalis za rodinu (Vatanları İçin Öldüler)