Ahd-i Atîk’in İbrânîce’sinde berit, Yunanca tercümesinde diatheke olarak kullanılan ahid “İttifak, anlaşma ve sözleşme” anlamlarına gelmektedir ve Ahd-i Atîk’te Allah ile İsrâiloğulları arasındaki anlaşmayı ifade etmektedir. Allah, çeşitli dönemlerde insanlarla ahid yapmıştır. Hz. Nûh ile ona iman edenlerin kurtuluşu ve tufanin bir daha vuku bulmaması için ahid yapılmış, buluta konan yay (gökkuşağı) bu ahdin alâmeti sayılmıştır [bk. Tekvin: 6/18, 9/12-15-16] Hz. İbrahim ve soyundan gelenlerle de bir ahid yapılmış olup sünnet olmanın alâmet kabul edildiği [ bk. Resullerin İşleri, 7/8] bu ahde göre, Kenan diyarı onlara miras olarak verilecektir. [bk Tekvîn: 13/15-17-15/18, 17/2-8] İsrâiloğullan ile Sînâ’da. Horeb’de bir ahid yapılmıştır. [bk. Tesniye: 5/2, 29/1] Hz. Musa’nın Allah ile İsrâiloğulları arasında aracı olduğu bu ahde göre. İsrâiloğulları Allah’ın sözünü dinleyip yapılan ahde sadık kaldıkları takdirde, bütün kavimlerden daha üstün, “Allah’ın kâhinler melekütu ve mukaddes milleti” olacaklardır. [bk Çıkış: 19/5-6] Ahdin şartı olarak onlardan on emire uymaları istenmiştir. [bk Tesniye: 4/13] Ahdin sembolü sebt (cumartesi) günü ve ona riayettir. [bk. Çıkış: 31/16-17] Ahdin gerçekleşmesi için birtakım takdimeler, merasimler ve usuller konulmuştur. [bk. Çıkış: 19/24.] Ahid daha sonraki nesille Moab ovasında yenilenmiştir. [bk. Tesniye: 29/1] Levililer’le [bk. Sayılar: 18/1-19; Malak: 4/8] ve Dâvûd ile de ahid yapılarak onun zürriyetine ebedî taht vaad edilmiştir. [bk. Mezmurlar, 89/20-30; İkinci Samuel, 7/1-29; Birinci Târihler, 17/1-27] Yahudiler, Allah ile kendi aralarında kurulan bu ahde çoğu zaman riayet etmemişler. [bk. Tesniye: 29/25; Birinci Krallar, 19/10; İkinci Târihler, 12/1; Yeremya, 22/9; Daniel, 2/30] ve bu yüzden cezalandırılmışlardır. [bk. Tesniye, 17/2; Yeşû, 7/11, 23/16; Hâkimler, 2/20; İkinci Krallar, 18/9-12; Mezmurlar, 132/12]
Tanrı, günah işleyerek ve verdikleri sözü tutmayarak ahdi bozan yahudileri [bk. Yeremya, 31/32] önceleri himaye etmemiş [bk Yeremya: 32/37], fakat daha sonra onlara acımış ve kendileriyle yeni bir ahid yapmıştır. [bk. Yeremya: 31/31-34-32/37-41] Bu ahde göre Tanrı, şeriatını onların içine koyup yürekleri üzerine onu yazacak, kendisi onlara “Allah”, onlar da ona “Kavim” olacaklar ve böylece günahları bağışlanacaktır. [bk. Yeremya, 31/34. bk. Yeremya, 31/34]
Ahd-i Cedîd’de İse bu kelime farklı bir mâna kazanmıştır. Buna göre, İsa’nın şahsında Tanrı insanlıkla yeni bir ahid yapmıştır. Bu yeni ahid, Sînâ ahdini yürürlükten Kaldırmış, fakat insanlığın kurtuluşu için yapılan vaadleri tamamlamıştır. [bk. I. Haspecker, EF, I, 44] Son akşam yemeğinde Hz. İsa, kendi eti ve kanını yeni ahdin sembolü olarak göstermiştir. [bk. Matta: 26/28; Luka: 22/20]
Sînâ ahdi ile yeni ahid arasındaki farklar Pavlus (St. Paul) tarafından ortaya konmuştur. [bkKorintoslular’a ikinci Mektup, 3/6-18]
Eski ahid sadece İsrâiloğullan’na has iken yeni ahid bunu diğerlerine de teşmil etmiştir. [bk Matta: 28/19-20] Yahudi kutsal kitaplarına Ahd-i Atîk, İsa’dan sonrakilere de Ahd-i Cedîd denilmesi hıristiyanlara göredir ve yukarıdaki telakkiye dayanmaktadır.
İslâmiyet’e göre Allah, emirleri yoluyla ve peygamberleri vasıtasıyla insanlardan ahid almıştır. Yahudi ve hıristiyanlardan alınan ahid de bunlar arasındadır. Allah, İsrâiloğulları’ndan, namaz kılıp zekât vereceklerine, peygamberlerine inanıp onları destekleyeceklerine ve Allah’a güzel takdimelerde bulunacaklarına [Faizsiz borç vereceklerine; bk. el-Mâide: 5/12], Allah’tan başkasına tapmayacaklarına, anaya babaya, yakınlara, yetimlere, düşkünlere iyilik edeceklerine [bk. Bakara: 2/83], birbirlerinin kanlarını dökmeyeceklerine, birbirlerini yurtlarından çıkarmayacaklarına [bk. Bakara: 2/84-85] dair söz almıştır. Fakat onlar, Allah’a verdikleri sözü yerine getirmemiş, ahidlerini bozmuş ve bunu alışkanlık haline getirmişlerdir. [bk Bakara: 2/100; Mâide: 5/13] Musa’ya karşı geldikleri için üzerlerine azap çökünce bunun kaldırılmasını istemişler, Mûsâ da onlara, Allah’a verdikleri sözü hatırlatmıştır. [bk. Tâhâ: 20/86] Çünkü yahudiler ne zaman Allah’a söz vermişlerse, içlerinden çoğu bu ahdi bozmuştur. [bk. Bakara: 2/100] Allah, hıristiyanlardan da ahidler almış, fakat onlar sözlerinin bir kısmını unutmuşlardır. [bk Mâide: 5/14] Bütün önceki ümmetlerden ahid alınmış olmasına rağmen, Hz. Muhammed’den ümmeti adına bir ahid alınmamıştır. Ancak Peygambere baş eğip tâbi olanlar övülmüş, sözünden dönenlerse yerilmiştir. [bk. Feth: 48/10]
- Ahid Nedir, İslam Tarihinde
- Ahid Nedir, Fıkıhta
- Ahid Nedir, Ahlakta
- Ahid Nedir, Tasavvufta
- Ahid Nedir, Ne Demek, Anlamı
TDV İslam Ansiklopedisi