ALBINUS, Bernhard Siegfried (1697-1770)
Alman anatomi bilgini. Anatomi levhalarının çiziminde yeni bir yöntem geliştirmiştir.
24 Şubat 1697’de bugün Demokratik Alman Cumhuriyeti’nin sınırları içinde kalan Frankfurt an der Oder’de doğdu. Babası Bernard Weiss, aynı kentin üniversitesinde tıp profesörüydü ve Latince Albinus soyadını benimsemişti. Babası Hollanda’daki Leiden Üniversitesi’ne çağrılınca, Bernhard Siegfried de aynı üniversitede öğrenime başladı (1712); Boerhaave gibi ünlü bilginlerin öğrencisi oldu. 1718’de anatomi ve cerrahi çalışmaları yapmak için Paris’e gittiyse de bir yıl sonra, Leiden Universitesi’nde boşalan anatomi ve cerrahi kürsüsüne çağrıldı. 1721’de de aynı kürsünün başına getirildi. 1745’te sağlığının bozulması nedeniyle kürsü başkanlığından ayrılarak kendini anatomi ve fizyoloji çalışmalarına verdi. 1764’te Royal Society üyeliğine seçildi. 9 Eylül 1770’de Leiden’de öldü.
Albinus, özgün çalışmalarından önce, iyi resimlenmiş birçok önemli anatomi çalışmasını, yer yer kendi açıklamalarını da ekleyerek yeniden yayımlamıştır. Örneğin, 1725’te Boerhaave ile birlikte Vesali-us’un tüm yapıtlarını topluca yayımlaması, 1737’de Fabricius ab Aquapendente’nin anatomi ve embriyoloji kitaplarını, 1744’te de Eustachi’nin kırk yedi anatomi levhasını yeniden bastırması bu çalışmaları arasında sayılabilir. Bu arada, özellikle Eustachi’nin anatomi levhalarını yayıma hazırlarken, anatomi çi-zimlerine yeni bir anlayış getirdi; bir organın ya da vücudun belli bir bölgesinin çiziminde, tek bir örneğin teşrihinden (açımlanmasından) yola çıkmanın sağlıklı bir sonuç vermeyeceğini, ancak pek çok örnek üzerinde çalışma yapıldıktan sonra anatomi “norm” larına varılabileceğini savundu. Örneğin, “normal” bir kafatasını doğru orantılarıyla gösteren bir çizim için, sayısız örnek üzerinde çok titiz ölçümler yapmak gerekiyordu. Albinus bununla da yetinmeyerek, çizim yapılacak organ ya da nesnenin ilgili bölümlerini daima doğru orantılar içinde görebilmek için, nesneye hangi açılardan bakılması gerektiğini de saptadı. Çok uzun çalışmalardan sonra 1747’de, gravürcü ressam Jan Wandelaar’m da yardımıyla hazırladığı Tabula. Esceleti et Musculorum Corporis Humani’de (“İnsan Vücudunun İskelet ve Kas Tablosu”) yer alan iskelet ve kas çizimleri, bu yöntemin ilk uygulaması oldu ve o güne değin gerçekleştirilmiş en doğru anatomi çizimleri arasında sayıldı.
• YAPITLAR: Tabula Esceleti et Musculorum Corporis Humani, 1747 (“İnsan Vücudunun İskelet ve Kas Tablosu”).
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi