ABEL, Frederick Augustus (1827-1902)
İngiliz kimyacı. Patlayıcılar konusunda önemli çalışmalar yapmıştır.
17 Temmuz’da, Londra yakınlarındaki Woolwich’te doğdu. Royal College of Chemistry’de kimya öğrenimi gördükten sonra, 1851’de, Londra’daki St. Bartholomew Hastanesi’nde asistan oldu. Patlayıcılar konusuyla ilgilenmeye başlaması, Kraliyet Askerlik Akademisi’nde ders verdiği 1852 yılına rastlar. Patlavıcı maddeler uzmanı olarak hükümet danışmanlığına getirilen Abel’e 1893’te “Sir” ünvanı, 1897’de de Kraliyet Madalyası verildi. Aynı yıl Imperial Institute’un yöneticiliğine, 1890’da Britsh Association’ın başkanlığına seçildi. 6 Eylül’de Westminster’de öldü.
Abel 1889’da Sir James Dewar’la birlikte, % 58 nitrogliserin, % 37 nitroselüloz ve % 5 vazelinden
oluşan patlayıcı bir madde geliştirdi. Tahrip gücü yüksek bir bileşim olan bu patlayıcıya “kordit” adı verildi ve hemen ertesi yıl Krallık Baruthanesi’nde üretimine başlandı. Abel’in patlayıcı madde kimyasına belki de en önemli katkısı, pamuklu barut üretimi sorununu çözmesidir. Gerçekten de , 1845’te Schönbein’ın pamuğa nitrik asit emdirerek elde ettiği bu güçlü patlayıcının en büyük sakıncası ateşlenmeden, kendi kendine patlama özelliğiydi. Bu da gerek üretim, gerek depolama sırasında büyük tehlike yarattığından pamuklu barut üretimi tüm Avrupa’da yasaklanmıştı. Uzun süreli ve dikkatli bir yıkama yöntemiyle, patlayıcıyı bileşimindeki serbest asitlerden arındırmayı başaran Abel, denetim altına alınamayan bu patlamaları önledi ve pamuklu barut üretiminin yeniden başlatılmasını sağladı. Daha sonra Nobel, dinamiti geliştirirken Abel’in bu buluşundan yararlandı. Bunların dışında Abel, maden ocaklarında grizu patlamasını incelediği sırada,petrolün alevlenme noktasını bulmuş ve bu noktayı saptayacak bir araç geliştirmiştir.
• YAPITLAR: Guncotton, 1866; The Modern History of Gunpovoder, 1866, Electricity Applied to Explosive Purposes, 1884.
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi