ALESSANDRİ, Jorge Rodriguez (1896 – 31 Ağustos 1986)
Şilili siyaset adamı. 1958-1964 arasında devlet başkanlığı yapmıştır.
iki kez devlet başkanlığı yapmış olan Arturo Alessandri’nin oğludur. 1919’da Şili Ulusal Üniversitesi inşaat Mühendisliği Bclümü’nü bitirdi. Bir süre öğretim üyeliği yaptı. Daha sonra Şili’nin en büyük kâğıt fabrikasının yöneticisi, Güney Amerika Banka-sı’nın da genel müdür yardımcısı oldu. 1925’te Temsilciler Meclisi’ne seçildi. İlk önemli siyasi görevi, 1948-1950 arasında Gabriel Gonzales Videla’nın devlet başkanlığı döneminde maliye bakanlığıdır. 1956’da Santiago’dan senatör seçildi.
Şili’de, 1958’de yapılacak seçimlerden bir yıl önce çok çekişmeli bir seçim kampanyası başladı. Partilerin hiçbirinin tek başına seçimi kazanma şansı yoktu. Muhafazakâr partilerin oluşturduğu koalisyon, Jorge Alessandri’yi başkan adayı olarak gösterdi. Alessandri, seçim kampanyası sırasında, ülkede etkili bir yönetim kuracağını, siyasetçilere değil, teknik adamlara görev vereceğini söyledi, iktisadi programı, daha çok zengin ve orta kesimlere yönelikti. Seçimleri, sosyalist-komünist ittifakın adayı Salvador Ailende karşısında, çok küçük bir farkla kazandı.
Ülkenin iktisadi durumu çok kötüydü, enflasyon ve işsizlik çok yüksek boyutlara ulaşmıştı. Alessandri, bir yıl süreyle ülke ekonomisinin yönlendirilmesi konusundaki tüm yetkileri elinde topladı. Sıkı para politikası uygulayarak enflasyon hızını düşürmeyi amaçladı. Ücret artışları sınırlandırıldı, lüks malların ithalatı kısıtlandı. Smai üretimin artırılması için özel şirketlerden alman kurumlar vergisi düşürüldü; kamu harcamalarıyla iç pazarın genişletilmesine çalışıldı. İki yıl içinde, amaçlanan hedeflerin çoğuna ulaşıldı.
Enflasyon hızı düşürüldü, dış ödemeler dengesi iyileştirildi. Ama, ücret artışlarının enflasyon oranının altında kalması yoksulluğu artırıyor ve hoşnutsuzluklara yol açıyordu.
1960’ta Güney Şili’de altmış beş bin evin yıkılmasına yol açan büyük deprem, uygulanmakta olan iktisadi politikayı kesintiye uğrattı. Jorge Alessandri’ nin başkanlığı döneminde tarım reformu, işsizlik ve konut sorunu gibi temel sorunlar için yeterince önlem alınmaması, ücret artışlarının fiyat artışlarının gerisinde kalması, koalisyonun halkın desteğini yitirmesine yol açtı, ve 1964 seçimleri, Hıristiyan Demokrat Parti’nin adayı Eduardo Frei’ın başa geçmesiyle sonuçlandı.
1970’te yeniden canlanan muhafazakâr koalisyonun adayı olarak seçimlere katıldı, ama Salvador Ailende karşısında yenilgiye uğradı.
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi