Ahmet Cemal ERİNGEN Mekanik bilgini (Kayseri 1921 – 7 Aralık 2009).
İlköğrenimini doğduğu yerde yaptı. Erzurum Lisesi’ni bitirdi (1937). Yüksek Mühendis Mektebi Makine ve Tayyare bölümünden mezun olduktan sonra (1943) Türk Hava Kurumu’nda bir yıl çalıştı. 1944-1945 yıllarında Amerika’ya giderek bir uçak şirketinde ihtisas yaptı. Yurda dönünce Türk Hava Kurumu’nda uçak projeleri hazırladı, türk uçaklarının yapımında çalıştı. 1947’de tekrar A.B.D.’ye gitti; Brooklyn Polytechnic’te doktora yaptı. Illinois Institute of Technology’de çalıştı (1948-1953). Purdue Üniversitesi’nde (Indiana) profesör oldu (1955). Bu üniversitede 1966 yılına kadar kaldı; daha sonra Princeton Üniversitesi’nin Uzay ve Mekanik Bilimler bölümüne girdi.
Cemal Eringen aynı zamanda birçok sanayi şirketinin (IBM, General Electric v. d.) teknik danışmanlığını yaptı, General Technology Corporation adlı araştırma şirketiyle mühendislik ve bilim arasında yakınlaşma sağlamak amacıyle kurulan uluslararası Society of Engineering Science adlı derneğin kurucuları arasında yer aldı. Önceleri elastisite ve dinamik elastisite üzerinde çalışmalar yapan Cemal Eringen’in mekanik bilimine aşıl katkısı sürekli ortam mekaniği konusundadır. 1962’de yayımladığı Nonlinear theory of continious media (Sürekli ortamın non-lineer teorisi) adlı eseriyle, sürekli ortam mekaniğinin modern anlamıyle, dünya ölçüsünde yayılmasını sağladı. Profesör Erdoğan Şuhubi ile birlikte geliştirdiği bu teorisi üzerinde 1964’ten bu yana yaptığı araştırmalarla «mikromorfik» ve «mikro-poler» olarak adlandırdığı yeni teoriler ortaya koymuş; katı hal fiziği ile sürekli ortam mekaniği arasındaki bağlan belirlemiştir. Cemal Eringen’in bu çalışmalan, katı cisimlerde, akışkanlarda ve elektromanyetik cisimlerde iç yapılann sürekli ortam mekaniği üzerindeki etkilerini ortaya çıkardı. Biyomekanikte kan akışına kadar uygulanan bu teorilerden sonra «nonlocal» (yerel olmayan) dediği teorilerle uğraşan Cemal Eringen, sürekli cisimlerden atomik boyutlara kadar geçerli yeni teoriler geliştirmiştir. Bilim dünyasında «parça fiziği» ile «alan fiziği» arasındaki bağı kuran bilgin olarak tanınan Eringen, bu bilim dalına «sürekli ortam fiziği» adını verdi.
Bilim dünyasında “parça fiziği” ile “alan fiziği” arasında bağı kuran bilgin olarak tanındı. 7 Aralık 2009 tarihinde vefat etmiştir.
Eserleri başlıca
- Mechanics of Continua (Sürekli ortam mekaniği, 1976),
- Faoundation of Micropolar Thermoelasticity (Mikropoler Termoelestisitenin temelleri, 1970).