AHMET RASİM, yazar ve gazeteci (İstanbul 1865-1932).
Dul annesi tarafından güç koşullar içinde yetiştirildi. Kendisini himaye eden eniştesinin ölümünden sonra Dârüşşafaka’da okudu (1876-1883). Posta Telgraf Nezareti Fen Kalemi’nde kâtip olarak çalıştı. Bu görevi sırasında Tercümanı Hakikat ve Ceridei Havadis gazetelerinde Fransızcadan çeviriler yayımlamağa başladı. 1885’te memurluktan ayrılarak gazeteciliğe atıldı. Tercümanı Hakikat, ikdam. Malûmat, Sabah, Tasviri Efkâr, Yeni Gün, Vakit, Akşam v.d. gazeteler; İrtika, Musavvar Fen ve Edep, Mecmuai Ebüzziya, Muhit, Resimli Kitap, Donanma v.d. dergilerde yazıları yayımlandı. Okul kitapları, halk için öğretici ve eğitici kitaplar kaleme aldı. Mizah yazıları, fıkraları ve anılarıyle geniş okuyucu topluluklarına seslendi. Eski İstanbul’un toplumsal yaşayışı, eğlence dünyası, yerel tipleri, eski halk sanatları ve basın çevrelerini canlandıran yazıları, eserlerinin en önemli bölümlerini meydana getirir. 70 kadar da şarkı bestelemiştir; bunlardan ancak 42’si bugüne kalmıştır.
Eserleri başlıca:[anı] Gecelerim (1894), Fuhşi atik (1922), Muharrir, şair, edip (1924), Falaka (1927) ; [fıkra-makale] Tarih ve muharrir (1910), Şehir mektupları (1910). Eşkâli zaman (1918), Gülüp ağladıklarım (1926), Muharrir bu ya (1927) [roman]; Ülfet (1899) ; [gezi] Romanya mektupları (1916) ; [tarihi] Resimli ve haritalı osmanlı tarihi (1910-1912), İstihdaftan hâkimiyeti milliyeye (1924-1925); [inceleme] İlk büyük muharrirlerden Şinasi (1927).