BLONDEL, Charles (1876-1939)
Fransız psikolog ve düşünür. Bereson’ un sezgiciliği ile Dukheim’m pozitivizmini uzlaştırmak istemiştir.
Lyon’da doğdu, Paris’te öldü. 1897’de Ecole Normale Superieure’un felsefe bölümüne girdi, üç yıl sonra mezun oldu. Daha sonra Tıp Fakültesi’ne yazıldı. 1906’da doktor oldu, 1914’te La Conscience Morbide (“Hastalıklı Bilinç”) adlı çalışmasıyla edebiyat doktoru sanını aldı.
Strasburg Edebiyat Fakültesi’nde uzun süre ders verdi. Taine’den sonra psikolojide, fizyolojik bilgilenme ve zihinsel işlemlerin klinik incelenmesi büyük önem kazanmıştı. Bu görüşü Ribot, Dumas ile birlikte Blondel de sürdürmeye çalışmış, psikolojik etkenler dikkate alınmadan hastalarda görülen bozuklukların fizyolojik kaynaklarının bulunamayacağını ileri sürmüştür.
Blondel patolojik yöntemin akıl ve ruh hastalıklarıyla ruhsal oluşumlar arasındaki ilişkiyi saptayıp açıklamada yararlı olduğuna inanmıştır. Bilinç konusunda yoğunlaşan çalışmalarında Bergson’un sezgiciliği ile Durkheim’m pozitivizmini, Tanrı’nın varlığım kanıtlamak amacıyla, birleştirmek istemiştir. Ona göre hasta bilinç de sağlıklı bilinç gibi toplumsal olayların etkisiyle oluşan bir yapı taşır. Blondel’in anlayışına göre insanın mantığı ve usu toplumsal tasarımlarla bağlantılıdır.
• YAPITLAR: La Psycho-Physıologie de Gali, 1914, (“Gali’ ın Psiko-Fizvolojisi”); La Psychanalise, 1927, (“Psikanaliz”); La Mentalite Primitive, 1926, (“İlkel Mantık”); introductıon â la Psychologie Collective, 1928, (“Toplumsal Ruhbilime Giriş”).
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi