BARNARD, Christiaan (1922 – 2 Eylül 2001, Baf, Güney Kıbrıs Cumhuriyeti)
Güney Afrikalı kalp cerrahı. İnsandan insana ilk kalp nakli ameliyatını gerçekleştirmiştir.
Christiaan Neethling Barnard 8 Kasım 1922’de, Cape Eyaleti’nin Beaufort West kentinde doğdu. 1946’da Cape Town Üniversitesi’ni bitirdikten ve bir süre Groote Schuur Hastanesi’nde çalıştıktan sonra, 1948-1951 arasında Cape Eyaleti’ne bağlı Ceres’te serbest hekimlik yaptı. 1953’te Cape Town Üniversitesi’nde Koch basilinin neden olduğu menenjit türünün tedavisi konulu bir tez hazırladıktan sonra, aldığı bir bursla 1956’da ABD’ye gitti. Minnesota Üniversitesi’nin kalp-göğüs cerrahisi bölümünde 1958’e değin araştırma yaptı. Protez aort kapakçığının yapımı ve uygulanmasına ilişkin teziyle lisansüstü, doğuştan barsak tıkanıklığı konulu teziyle de doktora derecesini aldı. Daha sonra ülkesine dönerek Cape Town Üniversitesi ile Groote Schuur Hastanesi’nde çalışmaya başladı. Üniversite hastanesinin kalp-göğüs cerrahisi bölümünü yönetmeye başladıktan bir yıl sonra (1962) yardımcı profesör, 1972’de de cerrahi bölümünde profesör oldu.
insanlarda kalp nakli için gerekli teknikler 1950’lerde ABD’de geliştirilmiş, özellikle Carrel’in başlattığı köpekler üzerindeki kalp nakli denemeleri, alıcının vücudu tarafından reddedilinceye değin kalbin normal bir kan dolaşımı sağlayabildiğini ortaya koymuştu. Bu bulguların ışığında, kalbi tümüyle yetersiz bir hastayı ölüme terketmek yerine, nakledilen kalbin alıcının bağışıklık sistemince reddedilmesi olasılığını azaltacak önlemleri alarak, başka bir insanın kalbiyle yaşatma olanağı doğmuştu. Böyle bir denemeyi ilk kez, bir süre Shumway ile birlikte çalışan ve onun geliştirdiği kalp nakli tekniğinden yararlanan Barnard’ın önderliğindeki bir Güney Afrika ekibi gerçekleştirdi.
ABD’den döndükten sonra uzun süre köpekler üzerinde kalp nakli denemeleri yapan Barnard, yaşama umudu kalmamış bir kalp hastası üzerinde aynı tekniği denemeye karar vermişti. 3 Aralık 1967’de, Groote Schuur Hastanesi’nde 20 kişilik bir cerrahi ekibinin gerçekleştirdiği ameliyatla, Güney Afrikalı bakkal Louis Washkansky’nin hasta kalbi çıkartılarak yerine motosiklet kazasında ölen genç bir kızın kalbi takıldı. Ameliyat başarılı geçmiş, ancak vücudun bağışıklık sistemi yabancı kalbin | proteinlerine direnç göstermemesi için ilaçlarla zayıflatıldığından, Wash-kansky çift taraflı zatürreeye tutulmuştu. Nitekim ameliyat sonrası yoğun bakıma alınmasına karşın ancak 18 gün yaşayabildi. 2 Ocak 1968’de Blaiberg üzerinde yapılan ikinci denemede de hasta bir buçuk yıl yaşadıktan sonra öldü ve yabancı doku ya da organın vücut tarafından reddedilmesi sorunu çözülmediğinden, daha sonraki kalp nakillerinin % 80’i başarısızlıkla sonuçlandı. 1980’de Norman Shumway’ in, yabancı dokuların vücudun bağışıklık sistemince reddedilmesini önleyecek “siklosporina” adlı maddeyi geliştirmesiyle, organ nakli ameliyatlarında yeni bir umut ışığı doğdu.
25 Kasım 1974’te Barnard, aynı hastanede ilk kez bir hastanın sağlıksız kalbini çıkarmadan onun çalışmasını destekleyecek ikinci bir kalp ekleyerek yeni bir uygulamanın öncüsü oldu.
• YAPITLAR (başlıca): Surgery of Common Congenital Cardiac Malformations (Val Schrire ile), 1968, (“Kalbin Doğuştan Yapı Bozukluklarının Cerrahisi”); One Life, (C.B. Pepper ile), 1970 otobiyografi, (“Bir Yaşam Öyküsü”); Heart Attack: Ali Yon Have to Know About İt (You Don’t Have to Die), 1971, (Kalbiniz ve Siz); The Body Machine, 1981, (“Vücut Makinesi”).
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi