DEMİRCİ MEHMET EFE, Millî Mücadele kahramanlarından (Aydın 1885-1959).
Babası, Nazilli’nin Pirlibey köyünde demircilik yaptığı, kendisi de onun yanında çalıştığı için «Demirci» lakabıyle anılırdı; sonradan bu lakabı kendisine soyadı seçti. Birinci Dünya Savaşı’nda askere alman Demirci Mehmet, İzmir’deki 5. Depo Alayı’na verildi. Fakat ermeni asıllı bir subay kendisine hakaret edince dayanamayıp askerden kaçtı, Ödemiş’ti Gökdeli Zeybek’in çetesine katıldı. Bir süre sonra kendisi de ayrı bir çete kurarak eşkıyalık yapmağa başladı ve güvenlik kuvvetlerini hayli uğraştırdı. Yunanlılar İzmir’e çıkıp, Aydın’ı da ikinci kez işgal edince, Demirci Mehmet Efe 200 kişilik çetesiyle 11 temmuz 1919’da Aydın Cephesi’ndeki millî kuvvetlere katıldı. Aydın -Umurlu arasındaki çarpışmadan sonra Aydın Cephesi Kuvayı Milliye komutanı olan Mehmet Efe, düşmana yapılan baskınlarda büyük rol oynadı. Söke’li Ali Efe’nin Denizli’de öldürülmesine kızarak Denizli’yi bastı, pek çok kişiyi kurşuna dizdi. 22 haziran 1920’de başlayan genel yunan saldırısı üzerine Eğridir, İsparta dolaylarındaki dağlara çekilen Demirci Mehmet Efe’nin, Kuvayı Milliye ile düzenli ordu arasında başlayan çekişme sırasında Çerkez Ethem’le haberleşmesi şüphe uyandırdı; 15-16 aralık 1920’de Refet (Bele) Bey’in süvari birliklerinin baskınına uğrayan Demirci Mehmet Efe kuvvetleri dağıldı, kendisi beş on kişiyle kaçıp kurtuldu. Sonradan Hükûmet’e sığınarak bağışlanan Mehmet Efe, savaş sona erince Nazilli’ye yerleşti ve sakin bir hayat yaşadı.