BECHER, Erich (1882-1929)
Alman filozof. Tanrıbilim sorunlarına doğa bilimlerinin verilerinden kaynaklanan bir çözüm getirmeye çalışmıştır.
Reinshagen’de doğdu. Münih’te öldü. Münih Üniversitesi’nde felsefe profesörlüğü yaptı. Temelde Dirimselcilik öğretisini benimseyen Becher, Stohl, Reinke ve Biehot ile birlikte bu öğretiyi en yetkin yapısına kavuşturdu.
Doğabilim bulgularını tanrıbilim açısından yorumlamaya, böylelikle de dinle bilimi bağdaştırmaya çalıştı. Ona göre bilim sınırlı olduğu için doğanın gizlerini çözemez.
Evren olaylarında ve insan varlığının en ilkel başlangıcından en yüksek kültür aşamasına dek bireyüstü bir tinsel varlığın etkisini ve gelişimini araştırdı. Yaşamın kendine özgü böyle bir dirim ilkesinden doğduğunu savunan öğretisine Becher Psikovitalizm (Ruhbilimsel Dirimselcilik) adını verdi. Almanya’da Becher ve onu izleyenlerce ortaya konan ve tanrıbi-ümle doğa bilimlerini bağdaştıran tutuma “Alman eleştirel gerçekçiliği” adı verilir.
Onun bilim sistemi, nesnelere yönelik bilim, yöntem ve temeller gibi bölümlere ayrılır. Bilimleri ayrıca kuramsal ve gerçek bilimler diye de sınıflandırır.
Öte yandan doğal ve tinsel bilimler diye iki ayrı bilim kategorisi öne sürdü. Doğal bilimler psikolojiyi tinsel bilimler kültür konularım içerir. Bunların hepsi kuramsal ve gerçek bilimler içinde toplanır.
Becher de Bertalanffy ve Reinke gibi, eski dirimselciliğin dirim ilkesi kavramı yerine, idealist ve bilim dışı yapıda yeni kavramlar koydu. Doğabilimsel bulgulan tanrıbilim açısından yorumlayarak Psikovitalizm öğretisini benimsedi.
• YAPITLAR (başlıca): Cehirn und Seele, 1911, (“Beyin ve Ruh”); Geisteszvissenschaften und Naturwissenschaften, 1921, (“Tinsel Bilimler ve Doğa Bilimleri”); Einfübrung in die Philosophie, 1926, (“Felsefeye Giriş”).
• KAYNAKLAR: K. Huber, Ericb Bechers Philosophie, 1931.
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi