BAZIN, Herve (1911 – 17 Şubat 1996)
Fransız şair, roman ve öykü yazarı. Aile, kilise ve yargı sistemi gibi kurumlan eleştiren romanlarıyla tanınmıştır.
Jean-Pierre Herve-Bazin, 17 Nisan 1911’de Fransa’da Angers’de doğdu. Geleneklere bağlılığıyla tanınan Katolik romancı Rene Bazin’in yeğeninin oğluydu. Paris’te Faculte des Lettres’de öğrenim gördü. L’Information adlı dergide eleştirmenlik yaptı. La Coquille (Midye Kabuğu) adıyla tanınan Fr .nsız şairler topluluğunun başına geçti. 1947’den sonra şiirleriyle tanınmaya başladı. Daha sonraki yıllarda yayımlanan romanlarıyla dikkati çeken Bazin 1957’de Monaco Edebiyat Büyük Ödülü’nü aldı. 1958’den beri Goncourt Akademisi üyesidir.
Bazin’in yazarlık yaşamının ilk yılları başarısızlıklarla geçti. Takma adlarla yayımlanan şiir kitapları fazla ilgi çekmedi. 1947’de yayımlanan Jour (“Gün”) adlı şiir kitabıyla Apollinaire Odülü’nü aldı ve ünü 1948’de yayımlanan otobiyografik romanı Vipere au poing (“Yumruklu Engerek”) ile yayıldı. Aile, kilise, annelik gibi kurumlara karşı yönelttiği acımasız saldırıları yüzünden tepkiyle karşılandı. 1949’da yayımlanan La Tete contre les murs (“Duvarlara Toslayanlar”)adlı romanında, ıslahevlerindeki insanları savundu, ceza kurumlarını ve yargı sistemini eleştirdi. Bazin’in ikinci otobiyografik romanı olan La Mort du petit cheval (“Küçük Atın Ölümü”) yazarın amansız eleştiri tarzının bir örneğidir.
Bazin’in daha sonraki yapıtlarında daha duygusal ve ahlakçı bir tavrın geliştiği görülür. Felçli bir kızın yaşamını ruhsal dayanıklılık teması etrafında işleyen Leve-toi et marche (“Kalk ve Yürü”) baba sevgisini konu alan Au nom du fils (Evlat) ve evlilik sorumluluklarını ele alan Le Matrimoine (“Evlilik”) yazarın bu tavrının yansıdığı romanlarıdır.
Bazin roman, öykü, şiir alanında çeşitli yapıtlar vermekle birlikte, daha çok güçlü üslubu ve acımasız bir eleştirellikle yazdığı ilk dönem romanlarıyla tanınır.
• YAPITLAR (başlıca): Şiir: jour, 1947, (“Gün”); A la poursuıte d’Iris, 1948, (“Gök Kuşağının Ardında”); Humeurs, 1953, (“Öfke”).Roman: Vipere au poing, 1948, (“Yumruklu Engerek”); La Tete contre les murs, 1949, (“DuvarlaraToslayanlar”); La Mort du petit cheval, 1950, (“Küçük Atın Ulumu”); Leve-toi et marche, 1952, (“Kalk ve Yürü”);Q«j j’ose aimer, 1956, (Onu Sevmemeliydim); Au nom du^fils, 1960, (Evlat); Le Matrimoine, 1967, (“Evlilik”). Öykü: Le bureau des mariages, 1951, (“Evlilik Bürosu”); Chapeau has, 1963, (“Şapkalar Aşağı”).
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi