İbrahim Zeki BURDURLU, şair (Burdur 1922-1984).
İlk ve ortaöğrenimini Burdur’da yaptı, İstanbul Erkek Öğretmen Okulunu (1938), Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü’nü bitirdi (1943). Öğretmenlikle göreve başladı. Bir süre Kıbrıs Magosa Türk Lisesi’nde öğretmenlik yaptı.
Şiirlerinde halk edebiyatının geniş izleri görülür. Ülkü dergisinde yayımladığı şiirlerle halk şiir geleneğini, yeni anlatış biçimleriyle zenginleştirme çabası gösterdi. Sanat ve Edebiyat, Millet, Hisar, Varlık ve daha birçok dergide şiirleri, araştırma yazıları, eleştirileri yayımlandı. Yazdığı masal, oyun, öykü, romanları kadar şiir ve masal derlemeleri de önemli başarılar kazandı. Modern şiirle halk şiirimizi kaynaştırmaya çalışmıştır. Anılarını, doğup büyüdüğü yerlere özlemini, Atatürk sevgisini, memleket gerçeklerini ve daha birçok konuyu kendine özgü üslubuyla dile getirmiştir. Şiir, masal, antoloji türleriyle, öğretici nitelikte birçok eser vermiştir.
Başlıca eserleri:
- Toprak insanları (1945, şiir)
- Toprağın içindeki toprak (1946, şiir)
- Burdur’daki mahallemiz (1947, şiir)
- Keloğlan (1949, şiir)
- Basık tavan (1950, şiir)
- Bir köyden bir insan (1951, şiir)
- Lefkoşa (1953, şiir)
- Minnacık ada (1954, şiir)
- Atatürk’üm (1959, şiir)
- Nar güzeli (1963, masal)
- Güllü padişah (1963, masal)
- Mavi pullu balık (1964, masal)
- Köroğlu destanı (1965, inceleme).