BARROW, Isaac (1630-1677)
İngiliz matematikçi ve tanrıbilimci. Diferansiyel hesabın geometriye uygulanmasına öncülük etmiştir.
Ekim 1630’da Londra’da doğdu. 1649’da, Cambridge Üniversitesi’ne bağlı Trinity College’daki öğrenimini bitirerek aynı üniversitede çeşitli akademik görevler aldı. 1655-1659 arası Fransa ve İtalya’da yaşadı. Ülkesine döndükten sonra, 1660’ta Anglikan Kilisesi papazları arasına katıldı ve aynı yıl Cambrid-ge Üniversitesi’nde Yunanca profesörlüğüne getirildi. Bu görevi sürdürürken, 1662’de Londra’daki Gres-ham College’ın geometri profesörlüğünü de üstlendi. Ertesi yıl, Cambridge Üniversitesi’nin matematik bölümünde Lucas kürsüsü profesörlüğüne geçti ve 1669’da kürsüyü öğrencisi Newton’a bırakarak görevinden ayrıldı. Bu süre içinde daha çok tanrıbilim araştırmalarına ağırlık veren Barrow, 1670’te saray kilisesinin papazlığına, 1673’te Trinity College’ın yöneticiliğine atandı ve burada bir kütüphane kurdu. 1675’te Cambridge Üniversitesi’nin rektör yardımcılığı görevini üstlendi. 4 Mayıs 1677’de Londra’da öldü.
Tanrıbilimin yanı sıra optik, matematik ve geometri konusunda çalışmalar yapan Barrow, 1660’ta Cambridge Üniversitesi’nde Yunanca profesörü olduğu yıllarda ilk çalışmalarına Arkhimedes, Apollonios ve Eukleides gibi eski Yunan matematikçilerinin yapıtlarını İngilizce’ye çevirerek başlamış,, Eukleides’ in Stoikhea (“Elemanlar”) adlı yapıtı onun çevirisiyle 18. yy’m ilk yarısında altı kez basılmıştır.
Newton’ın yetişmesinde de katkısı olan Barrow, değerli bir öğretmendi. Cambridge Üniversitesi’nde matematik profesörü olduğu yıllarda optik, matematik ve geometriye ilişkin ders notlarını derleyerek ilk özgün yapıtlarını verdi. Bunlardan Lectiones Geomet-ricae’nin (“Geometri Dersleri”) diferansiyel hesabında önemli bir yeri vardır. Teğet eğimini hesaplamak için geliştirdiği yöntemi de açıkladığı bu kitapta Barrow, türev ve integralin birbirinin ters işlemleri olduğunu ortaya koşmuştur. İntegral, alan hesaplarından, diferansiyel hesap ise kinematiğin gelişmesiyle hız ve teğet eğimi hesaplarindan ortaya çıktığı için, bunlar arasında bağıntı olabileceği uzun zaman düşü-nülememişti. Barrow’un bu buluşu Leibniz ve Newton tarafından da benimsenmiş, bu iki matematikçinin geliştirdiği diferansiyel hesapta yerini bularak başlıca kuralları saptanmıştır. Böylece temel fonksiyonlar üstüne ayrıntılı ve kesin bilgiler elde edilmiş; en önemlisi de analizi geometriye uygulama olanağı doğmuştur.
• YAPITLAR (başlıca): Lectiones Geometricae} 1670, (“Geometri Dersleri”).
• KAYNAKLAR: P.H. Osmond, Isaac Barrow: His Life and Times,1944; W. Whewell, The Mathematical Works of Isaac Barrotv, 1860.
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi