BENSE, Max (1910 – 29 Nisan 1990, Stuttgart)
Alman düşünür. Varoluşçuluğa dayanan akılcı bir öğretinin öncülüğünü yapmıştır.
Strasburg’da doğdu, orada öğrenim gördü. Önce doğa bilimleriyle ilgilendi. Bilimle felsefe arasında bağlantı kurmaya çalıştı. 1948’de Stuttgart Üniversitesi’ne öğretim üyesi olarak girdi. Burada felsefe, doğa felsefesi, bilim kuramı ve genel semiotik konuları üzerinde çalışmalar yaptı.
Ele aldığı konuları metafizik sorunlar üzerinde çalışan bir yazın adamı tutumuyla işleyen Bense, varoluşçulukla akılcılığı bağdaştırmaya çalışanların öncüsüdür. Ona göre varoluşçu felsefenin sorunlarına ancak akılcı bir anlayışla çözüm bulunabilir. Bu nedenle Hegel ile Kierkegaard’ı inceleyerek birinin usçuluğu ile ötekinin varoluşçuluğunu uzlaştırmak istedi, insanın kendi varlığını kendi oluşturması yolundaki varoluşçu düşünceye, bu işlemin us aracılığıyla yapılabileceği görüşünü ekledi. Böylelikle insanın kendi usu ile belirlendiğini ileri sürdü.
Öte yandan Berkeley ve Hume’un etkisiyle mantıksal deneyciliği de benimsedi. Deney verilerini duyumlarla sınırlayan bu görüşe göre fiziksel olayların mantık ilkelerine dayalı önermeler biçiminde kavranabileceğini savundu.
• YAPITLAR (başlıca): Anti-Klages, 1937, (“Klages’e Karşı”); Einleitung in die Philosophie, 1942, (“Felsefeye Giriş”); Hegel und Kierkegaard, 1946, (“Hegel ve Kierke-gaard”); Uber Leibniz, 1946, (“Leibniz Üstüne”); Philosophie der Gegenıvart, 1947, (“Çağdaş Felsefe”); Philosop-hie als Forschung, 1948, (“Araştırma Olarak Felsefe”); Klassification des Logic, 1948, (“Mantığın Sınıflandırılması”); Moderne Naturphilosophie, 1949, (“Çağdaş Doğa Felsefesi”).
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi