Sabri Şakir ANSAY Hukuk profesörü (İstanbul 1888 – Ankara 1962).
Fatih dersiamlarından Ahmet Şakir Efendi’nin oğlu olan Sabri Şakir Ansay, öğrenimini İstanbul Mercan İdadîsi’nde ve 1910 yılında mezun olduğu Mektebi Kuzat’ta (kadı okulu) yaptı. Sonra sırasıyle, Emvali Eytam Müdüriyeti ikinci kâtipliğinde, Edirne vilâyeti tahrir heyeti naipliğinde ve Boyabat kazası kadılığında bulundu; İznik kazası Bidayet Mahkemesi reisliğine tayin edildi (1916); bu görevi sırasında, Adliye Nezareti’nin açtığı imtihanı kazanarak Alman Adliye Teşkilâtı’nda staj yapmak üzere beş yıl için Almanya’ya gönderildi. I. Dünya Savaşı’ndan sonra, Türkiye ile Almanya arasındaki ilişkiler kesilince, stajını tamamlayamadan yurda dönmek zorunda kaldı. Sabri Şakir, yurda döndükten sonra 1919 yılından itibaren İstanbul Sulh hâkimliğinde, 1924 yılından itibaren de Asliye Mahkemesi üyeliğinde bulundu ve Medeni Kanun’u hazırlamakla görevli komisyonda yer aldı. Komisyon çalışmalarındaki başarısı ve komisyon başkanı Şükrü Kaya’nm Adliye vekili Mahmut Esat’a (Bozkurt) tavsiyesi üzerine Adalet Bakanlığı Hukuk İşleri müdürlüğüne getirildi. Modern türk kanunlarının hazırlanarak kabul edildiği o dönemde bu müdürlük çok önemliydi. Bu görevini de başarıyle yürüten Sabri Şakir Ansay, 1926’da Ankara Hukuk Mektebi hukuk muhakemeleri usulü müderrisliğine getirildi. Ansay, meslek hayatının sonuna kadar aralıksız hizmet ettiği Ankara Hukuk Fakültesi’nde icra ve iflâs hukuku dersini de sürekli olarak okuttu. Prof. Veli Saltık’ın hastalanması üzerine medenî hukuk dersinin öğretimine de bir süre katıldı ve Prof. Sadri Maksudl Arsal İstanbul Hukuk Fakültesi’ne geçince, ondan boşalan Hukuk Tarihi ve Hukuk Başlangıcı kürsüsünün yönetimini üstüne aldı. 1942 yılında ordinaryüs profesörlüğe yükseltilen Ansay, 1944-1946 yıllarında Ankara Hukuk Fakültesi dekanı oldu. 1951’de İslâm Hukuku kürsüsü başkanı olarak İlâhiyat Fakültesi’nde görev aldı; bu fakültenin dekanlığını yaptı (1955-1957). Alman Mukayeseli Hukuk Derneği üyesi ve Türkiye Kızılay Derneği’nin ve İskân Umum Müdürlüğü’nün fahrî hukuk müşaviri de olan Sabri Şakir Ansay 1958 yılında emekliye ayrıldı.
Alman hukukundan gelen birçok kavramın türk medenî usul ve icra iflâs hukuklarına girmesinde büyük katkısı olan Ansay, İslâm hukukunu ve eski dili çok iyi bildiği halde eserlerinde daima arı bir dil kullanmağa dikkat etmiş; çocukluğu ve yetişme çağı tamamen İslâm kültürüyle yoğrulmuş olduğu halde, Atatürk devrimlerini tam olarak benimsemiş, Atatürkçülük’ü yeni bir dünya görüşü olarak değerlendirmişti.
Eserleri başlıca
1926 Haşiyeli borçlar kanunu
1926 Borçlar kanunu şerhi (2 cilt), Fuat Hulûsi Demirelli ile birlikte
1935-1941 Hukuk yargılama usulleri (7. bası 1960)
1936 Hukuk icra-iflâs usulleri (5.bası 1960)
1943 Hukuk bilimine başlangıç (7. bası 1958)
1946 Hukuk tarihinde İslâm hukuku (3. bası 1958)
1952 Eski aile hukukumuza bir nazar