ABDULLAH b. EBÛ HADRED
Ebû Muhammed Abdullah b. Ebî Hadred b. Umeyr el-Eslemî (ö. 71/690-91) Sahâbî.
Babası Ebû Hadred’İn asıl adı Selâme olduğu için bazı kaynaklarda Abdullah b. Selâme diye de anılır. Hudeybiye Antlaşmasından İtibaren Hz. Peygamberin emrinde seferlere katıldı, ayrıca muhtelif seriyyelerde görev aldı. Bunlardan biri de Gâbe seriyyesidir. Benî Cûşem kabilesinden Rifâa b. Kays’ın, müslümanlarla Kaysoğullan’nın arasını bozmaya çalıştığını öğrenen Hz. Peygamber, Abdullah b. Ebû Hadred’İn yanına iki kişi daha vererek Rifâa hakkında bilgi toplamasını istemişti. Abdullah da Medine yakınlarındaki Gâbe otlağında Rifâa’yı pusuya düşürerek öldürdü, sayıları oldukça çok olan adamlarını kovaladı ve develerini alıp Medine’ye getirdi. Son derece fakir olan Abdullah, ganimetten hissesine düşen on üç deveyi evleneceği hanıma mehir olarak verdi. Bu olaydan iki ay sonra meydana gelen Huneyn Savaşı öncesinde Hz. Peygamber tarafından bilgi toplamak üzere düşman içlerine gönderildi; görevini başarıyla tamamlayarak topladığı bilgileri Peygamber’e getirdi. Hz. Peygamber’in ölümünden sonraki hayatı hakkında bilgi bulunmayan Abdullah, yaklaşık seksen yaşında vefat etti.
Abdullah b. Ebû Hadred, Hz. Ebû Bekir ve Ömer’den hadis rivayet etmiş, kendisinden de oğlu Ka’ka’ ve diğer bazı kimseler rivayette bulunmuştur. Rivayet ettiği hadislerden ikisi Müsned’de (VI, 11-12) yer almaktadır.
Bibliyografya
1- Vâkıdî, Kitâbü’l-Meğüzi (nşr. M. Jones). London 1965-66.
2- İbn Hişâm. es-Sîre (nşr. Mustafa es-Sekkâ v.dğr). Kahire 1375/1955.
3- İbn Sad, et- Tabakâtul-kübrâ (rnş. İhsan Abbas). Beyrut 1388/1968.
4- Taberî. Târih (nşr. Muhammed Ebü’l-Fazl), Kahire 1960-70-Beyrut, ts. (Dâru Süveydân), III, 34, 158.
5- İbnü’l-Estr. üsdut-ğâbe (nşr. Muhammed İbrahim el-Bennâ v.dğr), Kahire 1390-93/1970-73.
6- İbn Hacer. el-işâbe (nşr. Ali Muhammed el-Bicâvî), Kahire 1390-92/1970-72.
TDV İslam Ansiklopedisi