ABDULLAH ERGUN
XIV. yüzyıl hattatlarından. Bağdatlıdır. Yâkût el-Müsta’sımrnin aklâm-ı sitteyi öğrettiği yedi hattattan biridir. Ölüm tarihi kaynaklarda farklı şekillerde kaydedilmiştir. Meselâ Tuhfe-i Hattötîn’de 742 (1341), Hattu Hattâtân da da 744 (1343) tarihleri zikredilmektedir. Babasının Arap, annesinin Türk olması sebebiyle kendisine Ergun lakabı verilmiştir,
Abdullah Ergun muhakkak yazısında şöhret bulmuş, Hattu Hattâtân’da verilen bilgiye göre yirmi dokuz Mushafı şerif ve Bağdat’ta iki medresenin kitabesini yazmıştır.
Bibliyografya
1- Âlî. Menâkıb-ı Hünerverân (nşr. İbnulemin Mahmud Kemâl), İstanbul 1926.
2- Suyolcuzâde Mehmed Necîb. Devhatü’i-küttâb (nşr Kilisli Muallim Rifat), İstanbul 1942.
3- Müstakimzâde, Tuhfe-i Hattatın (nşr. İbnülemin Mahmud Kemâl), İstanbul 1928.
4- Habîb. Hattu Hattâtân, İstanbul 1305.
5- S. Gerard Clauson, An Etymoiogicai Dictionary of Pre-Thirteenth Century Turkish, London 1972.
TDV İslam Ansiklopedisi