adam Ar. Âdem
a. 1. İnsan. 2. Erkek kişi, kadın karşıtı: “İyi bir adam isterse, babası da verirse varacak.” –M. Ş. Esendal. 3. Birinin yanında bulunan ve işini yapan kimse: “Kendisi gayet kibirli, öfkeli olduğu için hizmetçileri ve adamları korkarlar.” –K. Tahir. 4. Birinin yararlandığı, kullandığı kimse: “Hemen hepsi para çevrelerinin adamlarıydı.” –C. Meriç. 5. Nazını çeken kimse: O benim adamımdır, hiçbir ricamı geri çevirmez. 6. Görevli kimse: “Artık şunları toplatsak, dedi, kavasa söyleseniz de bir adam buluverse.” –R. H. Karay. 7. İyi huylu, güvenilir kimse. 8. Bir alanı benimseyen kimse. 9. hlk. Eş, koca.
Güncel Türkçe Sözlük
adam
( Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
adam
Adam, insan, kişi
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
adam
< Ar. adem: adam; ahbap; yardımcı, çırak, uşak. ||hökümat adami: memur
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
adam
( < Ar. âdem) Adam, şahıs
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
adam
İnsan, adam.
Tarama Sözlüğü 1963
Adam Köken: Ar.
Cinsiyet: Erkek
1. İnsan. 2. Erkek kişi. 3. İyi yetişmiş, değerli kimse. 4. İyi huylu, güvenilir kimse. 5. Birinin yanında ve işinde bulunan kimse. 6. Birinin sözünü dinleyen, nazını çeken kimse, kayırıcı. 7. Bir alanda derin bilgisi olan veya bir alanı benimseyen. 8. Bi
Kişi Adları Sözlüğü