AFÜVV
Silmek, gizlemek, bağışlamak, affetmek hakkından vazgeçmek anlamındaki a-f-v kökünden türeyen ve âfî kelimesinin mübalağalı şekli olan afüv çok affeden, çok başışlaıan demektir.
Allah’ın sıfatı olarak afüvv kelimesi; Kur’ân’da 3 âyette ğafur, bir âyette kadîr kelimesiyle birlikte geçmiştir:
“Şüphesiz Allah çok affeden, çok bağışlayandır.” (Hac, 22/60);
“…Allah gerçekten çok affeden çok güçlü olandır.” (Nisâ, 4/149).
Allah ile ilgili afüv ismi ve afâ fiilinin geçtiği âıetlerde hep kötülükleri ve günahları affetme söz konusu edilmiş, Allah’ın affettiği ve çok affedici olduğu bildirilmiş (Mâide, 5/95), insanların da aynı şekilde affetmeleri ve affedici olmaları istenmiştir (Nisâ, 4/149; Bakara, 2/109). Muttakî insanların özellikleri arasında onların “insanları affedici olmaları” zikredilmiştir (Âl-i İmrân, 3/134).
Allah, tevbe ile şirk, küfür, nifak ve isyân her türlü günahları affettiği gibi tevbe etmeden de mü’min kullarının günahlarını affedebilir. Peygamberimiz, “Allah, affedicidir (afüvv), affı sever” (Müslim, Birr, 157) buyurmuş ve “Allah’ım! şüphesiz Sen affedicisin, kerimsin, affı seversin, beni affet” diye dua etmiştir (Tirmizî, Deavat, 85).
Allah’ın bu vasfı; “afâ – ya’fû” fiiliyle de ifade edilmiştir:
“…Allah, sizin kendinize yazık etmekte olduğunuzu bildi. Böylece tevbenizi kabul etti ve sizi affetti… (afâ anküm)” (Bakara, 2/187). (İ.K.)