Mehmet RAUF, Servetifünun edebiyatı temsilcilerinden, romancı (İstanbul 1875-1931).
Bahriye Mektebi’ni bitirdi (1893); deniz subayı olarak donanmada hizmet ettikten sonra geçimini yazarlıkla kazanmak üzere sivil hayata geçti (1908). Bir ara ticaret yaptı. Ününü edebiyatımızda psikolojik romanın ilk başarılı örneği olan Eylül (1900) romanıyle kazanda. Mehmet Rauf’un Eylül’den başka birçok romanı (Genç kız kalbi, 1911; Ferdayı garam, 1913; Karanfil ve yasemin, 1924; Böğürtlen, 1926; Define, 1927; Cgriha, 1927; Kaiı damıası, 1928; Halâs, 1929; Yara, 1935), hikâyeleri (İhtizar, 1909; Âşıkane, 1909; Son emel, 1913; Hanımlar arasında, 1914; Menekşe, 1915; Bir aşkın tarihi, 1915; Üç hikâye, 1919; Pervaneler gibi, 1920; Kadın isterse, 1923; İlk temas, ilk zevk, 1923; Aşk kadım, 1923; Gözlerin aşkı, 1924; Eski aşk geceleri, 1927) ve birkaç oyunu (Pençe, 1909; Sancar,
1926 v.d.) vardır.