ABDURRAHMAN b. GANM
Abdurrahmân b. Ganm b. Küreyb b. Hânî el-Eş’arî (ö. 78/697) Sahabe ve tabiin devrinin tanınmış Şam ve Filistin faldhi. Aslen Yemenli olup Hz. Peygamber hayatta iken doğdu. Babası sahâbî olduğu hakle kendisinin sahâbîliği konusunda değişik rivayetler vardır. Muâz b. Cebel Hz. Peygamber tarafından Yemen’e gönderildiği zaman (10/631) ona refakat etmiş ve Muâz’ın vefatına kadar ondan aynlmayarak kendisinden fıkıh öğrenmiştir. Bundan dolayı da “Sâhib-i Muâz” (Muâz’ın arkadaşı) diye tanınır. Hz. Ömer. Osman, Ali, Ebû Zer. Ebû Hüreyre, Ebü’d-Derdâ, Muâviye ve diğer birçok sahabeden hadis rivayet eden Abdurrahmân. fıkıh öğretmek üzere Hz. Ömer tarafından Şam’a gönderildi. Bir süre Filistin’de kaldı ve Mervân’la birlikte 684 yılında Mısır’a grtti. Bununla birlikte daha çok Filistin ve özellikle Şam çevresinde adını duyurmuştur. Kaynaklar Şamlı tabiîn âlimlerinin hemen hemen hepsinin kendisinden fıkıh tahsil ettiğini kaydederler. Hadis rivayetinde sika kabul edilen Abdurrahman’dan oğlu Muhammed, Ebû İdris el-Havlânî. Mekhûl ve Atıyye b. Kays başta olmak üzere birçok tâbir rivayette bulunmuş. Ahmed b. Hanbel de Müsned’inde ondan mürsel hadisler rivayet etmiştir.
Bibliyografya
1- İbnü’l-Esîr. Üsdü’lğâbe (nşr. Muhamed İbrahim el-Bennâ v.dğr) Kahire 1390-93/1970.
2- Nevevî, Tehzîbü’l-esmâ’. Beyrut, ts. (Dârü’l-Kütübi’l-ilmiyye). 1/1.
3- Zehebî, A’tâmü’n-nübeta’, IV, 45-46.
4- Zehebî, Tezkiretul-huffâz, Haydarâbâd 1375 77/1955.
5- İbn Hacer, ellşâbe. Kahire 1328.
6- İbn Hacer, Tehzîbü’tTehzîb, VI, 250.
7- Süyûti. Hüsnü’l-muhâdara (nşr Muhammed Ebü 1-Fazl). Kahire 1387/1967.[375]
TDV İslâm Ansiklopedisi