Ayşe Afet İnan (Uzmay) (29 Kasım 1908, Selanik – 8 Haziran 1985, Ankara), Türk öğretmen, tarihçi ve sosyoloji profesörü. Atatürk’ün manevi kızıdır.
Cumhuriyetin ilk tarih profesörlerinden birisi olan Afet İnan, yıllar boyu kurucuları arasında yer aldığı Türk Tarih Kurumu’nun asbaşkanlığını yapmıştır. Türk Tarih Tezi’ni ortaya koyan tarihçiler arasında yer alır.
Bursa Kız Öğretmen Okulu’nu bitirdi (1925). İzmir’de öğretmenlik yaptığı sırada Mustafa Kemal tarafından Fransızca öğrenimi yapmak üzere Cenevre’ye gönderildi (1925-1927); burada Sosyal ve İktisadi İlimler Fakültesi Tarih bölümünü bitirdi (1939). Türkiye’ye döndükten sonra Türk Tarih Kurumu’nun kuruluş çalışmalarına katıldı-, Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi’nde doçent (1942), profesör (1950) oldu. Hacelttepe Üniversitesi’nde de devrim tarihi dersleri verdi. Medeniyet tarihi, Türkiye Cumhuriyeti, Türk devrimi ve Türk kadın hakları konularında incelemeleri olan Afet İnan, çalışmalarını Türkler’in medeniyet tarihine katkısı üzerinde yoğunlaştırdı. 1955-1979 arasında da UNESCO Türkiye Milli Komisyonu’nda Türk Tarih Kurumu’nu temsil etti. Ankara Üniversitesi Türkiye Cumhuriyeti ve Türk Devrim Tarihi kürsüsü başkanlığını yaptı, 1977 yılında bu görevde iken kendi isteğiyle emekli oldu.
Afet İnan 8 Haziran 1985 tarihinde 76 yaşında Ankara’da yaşamını kaybetti.
Eserleri başlıca
Piri Reis’in eserleri ve Amerika haritası, Gevher Nesibe şifahiyesi, Mimar Koca Sinan, Türk – Osmanlı devri ekonomi tarihi v.d. başlıca incelemeleridir. Türk tarihinin anahatları (1930), Türkiye halkının antropolojik karakterleri ve Türkiye tarihi (1947), Atatürk’ten hatıralar (1950), Eski Mısır tarihi ve medeniyeti (1956), Atatürk hakkında hatıralar ve belgeler (1958), Atatürk ve Türk kadın haklarının kazanılması, Tarih boyunca Türk kadınının hak ve görevleri (1964) v.d. eserleri yayımlandı.