AHMED İBRAHİM BEY (1874-1945) Mısırlı âlim ve hukukçu.
Kahire’de doğdu. Ezher’de tahsil gördükten sonra 1894’te Dârü’1-ulûm Medresesi’ne girdi. 1897’de buradan mezun oldu ve 1906’ya kadar Nâsıriyye, Re’sü’t-tîn ve Seniyye medreselerinde Arapça müderrisliği yaptı. 1906’da Medresetü’l-hukuk’ta müderris yardımcılığına getirildi. 1907’de Medresetü’l-kazâi’ş-şer’î kurulunca oraya müderris tayin edildi. 1924 yılında bu medresenin kapanması üzerine tekrar Medresetü’l-hukuk’a döndü. 1930″da Kahire Üniversitesi Hukuk Fakültesi İslâm Hukuku Kürsüsü profesörlüğüne getirildi. 1933’te bu fakültenin dekanı oldu. 1934 yılında emekli olduktan sonra da fakültede doktora dersleri vermeye devam etti.
1942 yılında Mecmau’l-lugati’l-Arabiyye’ye üye seçilen Ahmed İbrahim Bey, Mecrnau’l-mûsîka’l-Arabiyye ve Lecne-tü’l-ahvâli’ş-şahsiyye’deki üyelikleri yanında Cem’iyyetü’ş-şübbâni’l-müslimîn’de de yönetici olarak çalıştı. Özellikle hukuk fakültesindeki hocalığı sırasında İslâm hukuku ve mukayeseli hukuk sahasında değerli araştırmalar yaptı. Yetiştirdiği talebeler arasında Muhammed Ebû Zehre, Abdülvehhâb Hallâf ve Ali el-Hafîf gibi tanınmış Mısırlı âlimler de bulunmaktadır. Kahire’de MecelîetÜ’l-Könûn ve’1-İktisâdda çıkan birçok araştırması yanında yayımlanmış belli başlı eserleri şunlardır:
Mülahhaşu Mürşidi’l-hayrân (1907); Ahkâmü’l-ahvâli’ş-şahşiyye Ii’ş-şerîca-ti’1-İslânüyye (1925,l-ll); el-Ahkâmü’ş-şer’iyye fi’î-ahvâli’ş-şahşiyye (1930); Turuka’l’kai fi’ş-şerî’ati-İslâmiyye (1930); Nizâmünna fakat (1930); Ah-kâmü’l-mu’âmelâti’ş-şer’iyye (1937); el-Vakî ve’1-mevâriş (1937), Ahkâmü’l-mer’e fi’ş-şericati’l-İslâmiyye (1937); et-Terike ve’l-huküku’l-mütecallikâtü bihâ (1938); el-Hibe ve’l-vaşiyye ve taşarrufâtü’l-marîz (1939); Turuku’1-iş-bâti’ş-şer’iyye (1939-1940); Ahkâmü’t-taşarruf ‘ani’1-ğayr bitarîki’n-niyâbe (1940-1941); el-Mevârîş’ilmen ve’amelen (1941-1942); el-Vaşiyye (1942-1943); el-Vakf (1943-1944); el-İltizâmât fiş-şe-ricatf’J-İslâmiyye (1944-1945). Son altı eser mukayeseli tarzda kaleme alınmıştır.
Bibliyografya
1) Zekî Mücâhid, el-Atâmü’ş-şarkıyye, Kahire 1368-74, III, 4;
2) Ziriklî. el-Âclâm, I, 86;
3) Kehhâle, Mu’cemul-müeilifin, I, 133;
4) a.mlf.. el-Müstedrek, Beyrut 1406/1985, s. 35;
5) Ebû Bekir Abdürrezzâk. Ebû Zehre: Imâmü’asrin, hayatünü ve eşerilhü’ilml Kahire 1985, s. 27, 29, 73;
6) Muhammed Mehdî Allâm, el-Mecma iyyün fî hamsine amen. Kahire 1406/1986, s. 20, 21;
7) Abdülvehhâb Hallâf, “eş-Şeyh Ahmed îbrâhîm Bek”, Mecelletil’l-Kânûn ve’i-iktişâd, XV, Kahire 1945, s. 1, 5;
8) “Karârâtü’l-mecma’ fî hâzihi’d-devre: eş-Şeyh Ahmed İbrahim Bek”, MMLA, VI (1951). s. 15, 16.