Arif DAMAR, şair (Gelibolu, 1925 – 20 Ekim 2010, Göztepe, İstanbul).
İstanbul Erkek Lisesi’ndeki öğrenimini yarım bırakarak çalışma hayatına atıldı. Memurluk, seyyar satıcılık yaptı. Daha sonra İstanbul’da kitabevi kurdu. Yayınevinde yasak yayın bulundurduğu gerekçesiyle 1982’de üç ay hapis yattı. 1984’te kitabevini kapatıp kendini bütünüyle yazılarına verdi. “Arif Hüsnü”, “Ece Ovalı” takma isinlerini de kullandı. En sevilen şiirlerinden biri “Hallaç” tır.
1985’te Melih Cevdet Anday ile ortak imza attığı “Yağmurlu Sokak” adlı romanı yayımladı. Bu kitabı iki yazar 1959’da yazmışlar ve Murat Tek takma adıyla Tercüman Gazetesi‘nde tefrika edilmişti. En son Cumhuriyet Gazetesi’nde ‘Ayın şairi’ bölümünü hazırlıyordu.
Şiirlerinde toplum sorunlarını ele alırken işlediği öz kadar biçimi de önemsemiş, yapı ve dil yönlerinden titizlik göstermiştir.
Eserleri başlıca
- Günden Güne (1956)
- İstanbul Bulutu (1958)
- Kedi Aklı (1959)
- Saat Sekizi Geç Vurdu (1962)
- Alıcı Kuş (1966)
- Seslerin Ayak Sesleri (1975)
- Alıcı Kuşu Kardeşliğin (1976)
- Ölüm Yok ki (1980)
- Ay Ayakta Değildi (1984)
- Acı Ertelenirken (1985)
- Yoksulduk Dünyayı Sevdik (1988)
- Alıcı Kuşu Kardeşliğin (Genişletilmiş Baskı) (1990)
- Ay Kar Toplamaz ki (1990)
- Eski Yağmurları Dinliyordum (1995)