Bedia MUVAHHİT, tiyatro ve sinema oyuncusu (İstanbul 16 Ocak 1897 – 20 Ocak 1994, İstanbul).
Sanat hayatının ilk yıllarında Bedia Şekip adiyle tanınan, Erenköy Kız Lisesi’nde fransızca öğretmenliği yaptığı sıralar (1921) Dârülbedayi oyuncularından Ahmet Muvahhit ile evlenen Bedia Muvahhit, ilkin Muhsin Ertuğrul’un çevirdiği Ateşten gömlek filminde oynadı (1922). Ertesi yıl Dârülbedayi’nin turnesine konuk olarak katılmışken, Atatürk’ün uyarısı üzerine, bir gecede hazırlanıp Ceza kanunu adlı oyunda rol aldı ve sahneye çıkan ilk müslüman türk kadını oldu. Bütün sanat hayatı boyunca İstanbul Şehir Tiyatrosunda çalışan Bedia Muvahhit, sayısız yerli ve yabancı oyunda en güç rolleri büyük bir başa-rıyle yorumladı, müzikal oyunlarda ve operetlerde de aynı başarıyı gösterdi. Pek çok oyunu fransızcadan dilimize uyarladı; bazı telif oyunları da yine Şehir Tiyatroları’nda oynandı. 1975’te Şehir Tiyatroları’ndan emekli oldu. 25. ve 50. sanat yılını Cumhurbaşkanı’nın huzurunda kutlayan, 500’ü aşkın oyunda rol almasının yanı sıra otuzu aşkın filimde de rol alan Muvahhit, dış ülkelerdeki turnelerde yabancı basından övücü eleştiriler aldı. Kişiliğine uygun rolleri seçmesi sahnedeki başarısını artırmıştır. Güçlü belleği ve ezber yeteneğinin yanı sıra taklitteki ustalığıyla da çok çeşitli oyunlarda öne çıkan ve beğenilen bir oyuncu olmuştur. Türk basınında da en çok sözü edilen sanatçılardan biri oldu.
1982’de Yücel Çakmaklı tarafından Bedia Muvahhit’in yaşamını konu alan bir belge filmi hazırlandı. Ancak yaşadığı sürece filmin gösterime girmemesi bir anlaşmayla belirlendi.
Filmleri başlıca
Ateşten Gömlek, 1923;
İstanbul Sokaklarında, 1931;
Söz Bir Allah Bir, 1933;
Beklenen Şarkı, 1955;
Paydos, 1955;
Son Beste, 1955.