Cahide SONKU, tiyatro ve sinema oyuncusu, yönetmeni (Yemen, San’a 1916 – 18 Mart 1981).
Gerçek adı Cahide Serap olan sanatçı 1932’de Dârülbedayi’ye girdi ve ilk defa Yedi köyün Zeyneb’ı oyunuyle sahneye çıktı. Ertesi yıl da Söz bir, Allah bir filmiyle sinemaya başladı (1933). Fizik üstünlüğü, temiz Türkçesi ve güzel diksiyonuyle kısa sürede dikkati çeken Cahide Sonku, özellikle komediden çok drama, yerli eserlerden çok klasik ya da çağdaş batilı eserlere uygun düşen tipi ve yetenekleriyle Şehir Tiyatrosu’ nun en önde gelen kadın oyuncularından biri oldu. 1937’de Talât Artemel ile evlenen sanatçı Strindberg’ten Shaw’a, Tolstoy’dan Mauriac’a, Shakespeare’den Çehov’a kadar bütün büyük yazarların en güç eserlerinde başarıdan başarıya koştu. Daha sonra kendini sinemaya vererek pek çok filim çevirdi (1940-1956), ayrıca Talât Artemel ve Orhan M. Arıburnu ile yönetmenliğe başladı. Kendi adına kurduğu Sonku Filmde 1057’-ye kadar yedi-sekiz filim yaptı. Ancak, özel hayatındaki huzursuzluk tiyatro ve sinema çalışmalarını kısırlaştırıyordu. Son bir çabayla Cahit Irgat ile birlikte Cahitler Tiyatrosunu kurduysa da sonuç pek parlak olmadı ve 1964’te yeniden Şehir Tiyatrosu’na döndü. Bir iki oyunda ufak-tefek rollere çıktıktan sonra 1972’de çalışma düzenini aksatması nedeniyle Şehir Tiyatrosu’yla ilişkisi kesildi. Yaşamının bundan sonrasını maddi, manevi acılar içinde, unutulmuş olarak geçirdi.
Filmleri başlıca
Söz Bir Allah Bir, 1933; Bataklı Damın Kızı Aysel, 1934; Akasya Palas, 1940; Şehvet Kurbanı, 1940; Kıskanç, 1939-1942; Yayla Kartalı, 1945; Senede Bir Gün, 1947; Vatan ve Namık Kemal, 1951; Beklenen Şarkı, 1954; İlk ve Son, 1955; Büyük Sır, 1956; Ayşecik Yavru Melek, 1962; Yeşil Çam Sokağı. Yönettiği Filmler: Fedakâr Ana, 1949; Vatan ve Namık Kemal (T.Artamel ve S.Ayanoğlu ile), 1951; Beklenen Şarkı (O.Arıburnu ve S.Ayanoğlu ile), 1954.