Osman TURAN, tarihçi, siyaset adamı (Çaykara 1914-17 Ocak 1978).
Ankara Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi’ni bitirdi (1940); Oniki hayvanlı türk takvimi (basımı 1941) adlı eseriyle Ortaçağ Tarihi kürsüsünde doktor, doçent (1944), profesör (1951) oldu. 1954’te D.P. Trabzon milletvekili olarak T.B.M.M.’ye girdi; 1956’da önce Ankara Türk Ocağı başkanlığına, sonra aynı örgütün genel başkanlığı na getirildi ve bilimsel çalışmalarını Türk Yurdu dergisindeki yazılarıyle sürdürdü. 27 Mayıstan sonra siyasi hayatı ve örgüt içindeki çalışmaları kesintiye uğrayan Osman Turan, 1966’-da ocak başkanlığını tekrar üstüne aldı ve siyasi hayatını, A.P. merkez idare heyeti üyesi, genel başkan vekili ve 1965’te Trabzon milletvekili olarak sürdürdü. 1969’da siyasetten ayrıldı,; bilimsel çalışmalarını Selçuklu tarihi, sosyal ve hukuki düzeni, Anadolu’nun Türkleşmesi ve Anadolu’nun sosyal, ekonomik ve kültürel tarihi üzerinde yoğunlaştırdı. Türkiye Selçukluları hakkında resmî vesikalar (1958), Türkiye’de manevî buhran (1964), Selçuklular tarihi ve Türk-islâm medeniyeti (1965), Türkiye’de manevi buhran (1964), Selçuklular tarihi ve Türk-islâm medeniyeti (1965), Türkiye’de komünizmin kaynaklan (1967), Türk cihan hâkimiyeti mefkuresi tarihi (2 cilt, 1969), Selçuklular zamanında Türkiye 1971), Selçuklular ve İslâmiyet (1971), Türkiye’de siyasi buhranın kaynakları (makaleler, 1971), Doğu Anadolu türk devletleri tarihi (1973) v.d. eserleri yayımlandı.