Nezihe MERİÇ, hikâyeci, romancı (Gemlik 1925 – İstanbul, 18 Ağustos 2009).
Eskişehir Lisesi’ni bitirdi (1942). Bir süre İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı, Felsefe bölümlerinde okudu (1942-1945). İlkokul öğretmenliği yaptı. Seçilmiş Hikâyeler dergisi ve Dost Yayınevi’nin kurucusu Salim Şengil’in eşidir.
Korsan çıkmazı (1961) Türk Dil Kurumu 1962 roman ödülünü, 1990 Sait Faik Hikâye Armağanı’nı, Yandırma ile 1998 Sedat Simavi Edebiyat Ödülü’nü, Çavlanın İçinde Sessizce ile 2004 Dünya Kitap-Yılın Telif Kitabı Ödülü’nü, son olarak da 2007 Mersin Kenti Edebiyat Ödülü’nü aldı.
Hikâyelerinde (Boz-bulanık, 1953; Topal koşma, 1956; Menekşeli bilinç, 1965), romanında (Korsan çıkmazı, 1961) aydın genç kadın tipinin toplumsal özgürlüğünü kazanma yolundaki uğraşını, çevresiyle çatışmalarını konu edinir. Bu eserlerindeki şiirli anlatımı tek perdelik oyununda da (Sular aydınlanıyordu, 1970) yansımıştır.
Öykü: Bozbulanık (1953), Topal Koşma (1956), Menekşeli Bilinç (1965), Dumanaltı (1979), Bir Kara Derin Kuyu (1989), Boşlukta Mavi (Seçilmiş Öyküler, 1992), Yandırma (1998), Toplu Öyküler I (1998), Toplu Öyküler II (1998), Gülün İçinde Bülbül Sesi Var (2008).