AHMED MUSA XIV. yüzyılda yaşayan tasvir sanatçısı.
İlhanlı Hükümdarı Ebü Saîd Hüdâbende [1316-1336] devrinde ve onu takip eden yıllarda, muhtemelen 1360’a kadar eser vermiştir. İslâm dünyasında çok tanınan bu sanatçı hakkında en önemli kaynak, Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphanesi’ndeki. mukaddimesi Dost Muhammed tarafından kaleme alınan Behram Mirza Albümüdür. Yapılan incelemede, bugüne kadar 951 yılına tarihlenen mukaddimenin, tarih mısraına ait elif harfinin altın yaldız cetvel altında kalmasından dolayı yanlışlıkla bir yıl eskiye tarihlendiği anlaşılmış ve tarihin 952 olarak düzeltilmesi gerektiği tesbit edilmiştir. Bu mukaddimede sanatkâr hakkında oldukça ayrıntılı bilgi verilmekte ve sanatını babasından öğrendiği, Emîr Devlet Yar ile ünlü bir tasvir sanatçısı olan Usta el Şemseddin’e de hocalık ettiği belirtilmektedir. Yine bu kaynaktan, Ebû Sacîdnâme, Cengiznâme, Kelîle ve Dimne ve Mevlânâ Abdullah tarafından istinsah edilmiş Micrâcnâme adlı eserleri resimlediği öğrenilmektedir. Dost Muhammed ayrıca, Ahmed Musa’nın “Resmin yüzünden peçeyi kaldırdığını” ve o devirde geçerli olan resim tarzını onun ortaya koyduğunu yazmaktadır ki bu sözler, Ahmed Musa’nın, devrin tasvir sanatına gerçekçi bir resim tarzı ve yeni bir üslûp getirmiş olduğu şeklinde yorumlanabilir.
Behrâm Mirza Albümü’nöe bulunan ve Mi’racname’ye ait olduğu anlaşılan dokuz minyatürden çoğunun üzerinde, albümün hazırlanışı sırasında ta’lik hatla yazılmış, bu resimlerin Ahmed Mûsâ tarafından yapıldıklarını belirten yazılar vardır. Bu dokuz minyatürde sanatçının muhayyilesine göre tasvir etmeye çalıştığı sahneler şunlardır: Hz. Muhammed’in kendinden önceki peygamberlerle Mescid-i Aksâ’da görüşmesi, Cebrail’in omuzlarında gökyüzünü dolaşması, dağlar ve nurlar arasından geçişleri, Cebrail’in omuzlarında denizi geçişi, cennet bekçisi Rıdvan’ın onları karşılayışı, yedinci kat gökte Beytülma’mûr’u ziyaret ederek Kevser ırmağını görmeleri, Hz. Muhammmed’İn horoz şeklinde tahayyül edilen bir melekle tanışması, Cebrail’in Hz. Muhammed’i büyük bir melekle tanıştırması ve Hz. Muhammed’in. mi’rac yolculuğuna inanmayanlara Kudüs’ün özelliklerini anlattığı sırada Cebrail’in ona şehrin suretini göstermesi. Resimlerin ebadından Mi’râcname’nin hacimli bir eser olduğu anlaşılmaktadır. Farklı iki sanat dünyasının sentezini yansıtan Micrâcnâme minyatürlerinde, Uzakdoğu ve Orta Asya etkilerinin yanı sıra, İlhanlılar döneminde tüccar ve misyonerler vasıtasıyla İran’a gelen Batı sanatının etkilerini de görmek mümkündür. Ahmed Musa’nın resimlediği diğer eserler bilinmemekle birlikte. İstanbul Üniversitesi Kütüphanesi’ndeki Şah Tahmasb Albümü’nde yer alan dağılmış bir Kelîle ve Dimne nüshasına ait minyatürlerin, üslûp özelliği bakımından Ahmed Musa’ya veya bir öğrencisine ait olmaları ihtimal dahilindedir.
Bibliyografya
1) I. Binyon-v.dğr, “Dust Muhammed’s Account of Past and Present Painters”, Persian Miniature Painting, London 1933, App. I, s. 184;
2) Dust Muhammed, A Treatise on Calligraphists and Miniaturists [202], Lahore 1936, s. 22, 23;
3) Mazhar Şevket İpşiroğlu, İslâmda Resim Yasağı ve Sonuçları, İstanbul 1973, s. 51, 57;
4) Filiz Çağman Zeren Tanındı. Topkapı Sarayı Müzesi İslâm Minyatürleri, İstanbul 1979, s. 13;
5) E. Schroeder. “Ahmed Müsâ and Shams al-Din: A Review of Fourteenth Century Painting”, Al, VI-2 (1939), s. 113, 142;
6) R. Ettinghausen, “Persian Ascension Miniatures of the Fourteenth Century”, Accademia Nazionale de Lincei XII. Convegno, Oriente e Occidente nel Medioevo, Rome 1957, s. 360, 383;
7) A. mlf. “On Some Mongol Miniatures”, KO, III (1959), s. 44, 65;
8) I. Schoukine. “Les Peintures du Shahnameh Demotte”, Arts Asiatiques, sy. 5, Paris 1958, s. 83, 96;
9) P. P. Soucek. “Ahmad Müsâ”, E/r. I, 652, 653.
Diyanet İslâm Ansiklopedisi