CHIRICO, Giorgio de (1888 – 20 Kasım 1978, Roma)
İtalyan, ressam. Metafizik resmin önderi olarak Gerçeküstücüler’i de etkileyen özgün bir resim anlayışı geliştirmiştir.
Yunanistan’da Volos kentinde doğdu. Demiryolları yapımında çalışan İtalyan bir mühendisin oğluydu. Atina Politeknik Okulu’nda resim ve desen öğrenimi gördü. Babasının ölümü üzerine ailesi 1906’da Münih’e gitti. Chirico, burada Güzel Sanatlar Akademisi’nde resim eğitimi gördü. 1909-1911 arasında İtalya’da Milano ve Torino’da kaldı. 1911 ’de Paris’e gitti, Appollinaire çevresindeki avant-garde (öncü) şair ve yazarların beğenisini kazandı. 1915’te İtalya’ya dönerek orduya yazıldı. 1917’de Ferrara’da Carlo Carrâ ile tanıştı ve onunla birlikte Metafizik resmi (Pittura Metaphisica) oluşturdu.
Chirico 1918-1919 yıllarını Roma ve Floransa’da geçirdi. Valori Plastici adlı dergi çevresindeki sanatçılarla İlişki kurdu. 1924’te Paris’e dönerek Gerçeküstü-cüler’in arasına katıldı. 1925’teki ilk Gerçeküstücüler sergisine katıldı. 1929’da Hebdomeros adlı bir roman yayımladı. İsveç Balesi’nin, Diaghilev’in Monte Carlo Rus Balesi’nin çeşitli gösterileri için dekor ve kostümler tasarladı. 1935-1938 arasında Paris’te yaşadı. Sonra bugün yaşadığı Roma’ya yerleşti, geçmişteki sanatsal etkinlikleriyle ve arkadaşlarıyla bağlarını kopardı. 1962’de Memorie della Mia Vita’yı (“Yaşamımdan Anılar”) yayımladı.Chirico’nun üslubu başlarda büyük bir ölçüde Arnold Böcklin’in etkisi altındaydı. Bundan başka 1911-1913 arasındaki resimlerinde Gustav Klimt, Max Klinger, Alfred Kubin gibi ressamların romantik ve gizemsel niteliklerine, Schopenhauer veNietzsche gibi filozofların düşüncelerinden gelen izlere rastlanır. Bu resimler Picasso ve Braque’mn kübist yapıtlarında geliştirdikleri iki boyutlu düzenlemeleri anımsatır. Ancak içerik bakımından Henri Rousseau ve Chagall’ da görülen fantastik ve psikolojik havaya daha yakındır.
Chirico 1915 dolaylarında manken figürünün ve çeşitli geometrik eşyaların bir araya getirilmesine dayanan metafizik nitelikteki kapalı mekân görüntülerine yöneldi. Ağız, burun, göz gibi yüz öğeleri
bulunmayan mekanik yaratıkların yer aldığı bu melankolik havalı resimlerinde, nesnenin insan duygusu üzerinde yarattığı etkinin plastik karşılığım yakalamaya çalışır.
Chirico 1920’lerden sonra bir tür mistik Neo-Klasizme (Yeni Klasizm). yönelmiştir. Bu dönem resimlerinde Antik figürler büyük bir yer tutar. Metafizik resimlerindeki gizemli hava, yerini artık daha yumuşak ve daha az vurucu bir şematik tutuma bırakmıştır. Chirico, Modigliani’den sonra 20.yy resim sanatı üstünde büyük etki yapan İtalyan ressamlarından biri olmuştur.
• YAPITLAR (başlıca): Büyük Kule, 1913; Aşk Şarkısı, 1914; Montparnasse Garı, 1914, Modem Sanatlar Müzesi, New York; Torino Melankolisi, 1915; Huzur Bozan ilham Perileri, 1916; Metafizikselİçmekân, 1916; Hektor ve Andromakhe, 1917; Trobadur, 1917; Büyük Metafizikçi, 1917, Modern Sanatlar Müzesi, New York; Huzur Bozan ilham Perileri, 1917, Bavyera Devlet Resim Koleksiyonu, Münih; Kutsal Balık, 1919, Modern Sanatlar Müzesi, New York; Balıklı Natürmort, 1924; Arkeologlar, 1927; Savurgan Evlat, 1927; Boğa Güreşçisi Kılığında Kendi Portresi, 1942.
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi