Henry Purcell (1659-1695), İngiliz Barok dönemi bestecisi ve Çalgı müziği, müzikli tiyatro yapıtları ve dinsel besteleri ile kendinden sonraki birçok besteciye öncülük etmiştir.. Purcell, özellikle oda müziği, şarkılar, kantatlar ve opera alanlarında önemli eserler vermiştir. İngiltere'deki müzik sahnesinin gelişmesinde büyük rol oynamıştır. Genç yaşta müzik yeteneği fark edilen Purcell, 1664 yılında Kraliyet Şapeli'nde şarkıcı ve çırak olarak göreve başlamıştır. Daha sonra Kraliyet Koleji Müzik Okulu'na kaydolmuş ve burada müzik eğitimini almıştır. Purcell'in en bilinen eserleri arasında "Dido ve Aeneas" adlı opera, "The Fairy Queen" adlı masal müziği ve çeşitli kantatlar bulunmaktadır.
Henry Purcell, 17. yüzyılın önemli İngiliz bestecilerinden biridir. Kendisi Westminster'de doğmuş ve Westminster'de ölmüştür. Babasının kim olduğu hakkında kesin bilgi olmamakla birlikte, ya Westminster Kilisesi koro yönetmeni Henry Purcell ya da saray orkestrasında besteci Thomas Purcell olduğu sanılmaktadır.
Purcell, müzik eğitimine Westminster Kilisesi'nde korocu olarak başlamıştır. Daha sonra kralın müzik araçlarının gözetimini yapan John Hingsley'in yanında yardımcı olarak çalışmış ve sonrasında bu göreve getirilmiştir. Kilisede orgculukla ilgili görevler de üstlenmiş ve çeşitli yapıtların org bölümlerini kopyalamıştır. Daha sonra kralın yaylılar orkestrası bestecisi olarak atanmış ve Westminster Kilisesi başorgcusu olmuştur. Ayrıca krallık kilisesinin üç orgcusundan biri olarak görev yapmıştır.
Müzikal kariyerinde öne çıkan eserleri arasında, "Dido and Aeneas" opera, "The Fairy Queen" masal müziği ve çeşitli kantatlar bulunmaktadır. Purcell, ayrıca çalgı müziği ve klavye müziği alanlarında da eserler vermiştir. Özellikle "My heart is inditing" gibi anthem'leri, kilise için en incelikli besteleri arasındadır.
İngiltere'de opera çalışmaları o dönemde İtalyan etkisi altındaydı, ancak Purcell İngiliz müzikli tiyatrosuna önemli katkılarda bulunmuştur. "Dido and Aeneas" gibi eserler, bugünkü opera kavramına en yakın olanlarındandır. Ayrıca "The Fairy Queen" gibi sahne yapıtları da zengin melodilerle süslü eserler arasında yer alır.
Son yıllarında din dışı şarkılar da bestelemiş olan Purcell'ın müziği, kısa melodik cümlelerin kalın tonda yinelenmesi gibi tekniklerle dikkat çeker. Toplamda 100'den fazla din dışı şarkı bestelemiştir.
Henry Purcell'ın yapıtları, 1965 yılında toplu olarak 32 cilt halinde yayımlanmıştır. Bugün hala İngiliz müziğinin önemli bir parçası olarak kabul edilmektedir.
Henry Purcell'ın en tanınmış bazı eserleri:
"Dido and Aeneas" - Bu opera, Purcell'ın en ünlü eserlerinden biridir. 1689'da tamamlanmıştır ve klasik opera repertuvarının önemli bir parçasıdır.
"The Fairy Queen" - Masal müziği olarak sınıflandırılan bu eser, William Shakespeare'in "Bir Yaz Gecesi Rüyası" oyunundan uyarlanmıştır. Zengin melodileriyle tanınır.
"My heart is inditing" - II. James'in taç giyme töreni sırasında seslendirilen ve kilise için en incelikli bestelerinden biri olarak kabul edilen anthem'lerden biridir.
"King Arthur" - Nahum Tate'in librettosu üzerine yazılan bu eser, İngiliz tarihindeki efsanevi figürlerden birine odaklanmaktadır.
"Hail! Bright Cecilia" - Cecilia'ya adanmış bir oda müziği eseridir. Cecilia, müzik ve şarkıların koruyucu azizi olarak kabul edilir.
"Come, ye sons of art" - Kraliçe Mary'nin doğum günü kutlamaları için bestelenmiş bir kantat olan bu eser, Purcell'ın kantatlarının önemli bir örneğidir.
"Te Deum and Jubilate in D major" - Bir dini müzik eseri olan bu Te Deum, İngiliz kilise müziğinin önde gelen eserlerindendir.
"Fantazias for Viols" - Purcell'ın çalgı müziği alanındaki başarısını gösteren bu eserler, klavsen ve yaylılar için yazılmış fantezilerdir.
"Chaconne in G minor" - Purcell'ın chaconne tarzındaki en ünlü eserlerinden biridir ve etkileyici bir şekilde keder anlatımını yoğunlaştırır.
"Sound the trumpet" - Soprano ve alto sesleri için yazılmış bir şarkıdır ve popüler bir düet olarak bilinir.
Bu eserler, Henry Purcell'ın geniş ve çeşitli repertuarının sadece bir kısmını temsil etmektedir. Onun müziği, İngiliz Barok döneminin önemli bir parçası olarak kabul edilir ve günümüzde de yaygın bir şekilde icra edilmektedir.