REUCHLIN, Johann (1455-1522)
Alman, şair ve filozof. Alman Hümanizmi’nin öncülerindendir. Kabbalistik felsefe görüşünü Pythagoras öğretisiyle uzlaştırmaya çalışmıştır.
22 Şubat 1455’te Pforzheim’da doğdu, 30 Haziran 1522’de Liebenzell’de öldü. Erken yaşta Anadolu-Yunan felsefesine duyduğu derin ilgi nedeniyle 1473’te gittiği Paris’te, felsefe, Yunanca ve tanrıbilim okudu. Sonra Bâle’de (Basel) felsefe doktoru sanını kazandı. Orleans ve Poitiers üniversitelerinde hukuk öğrenimi gördü, bir süre avukat, on yıl da yargıç olarak çalıştı. Başta İtalya olmak üzere Avrupa’nın birçok yerini gezdi, eski İbrani dili ve dini üzerinde araştırmalara girişti. Düşünceleri Hıristiyan inançlanna aykırı görüldüğünden suçlandı, yapıtları yasaklandı. Buna karşın, birkaç yıl Tübingen Üniversitesi’nde Yunanca ve İbrani dili okuttu.
Reuchlin’in felsefeyle ilgili çalışmalarının odağını Aristoteles’in yapıtlarına yaptığı yorumlar oluşturur. Kendi düşüncelerini bu yorumlar arasına serpiştirmiş, onlara bir dizge niteliği kazandırmamıştır. Epikuros felsefesine karşı çıkan, Reuchlin’e göre gerçek felsefenin kaynağı İbrani inançlarını içeren Tevrat’tır, Pythagoras, Platon gibi bilgelerle Zerdüşt gibi din kurucusunun geliştirdikleri düşünceler bu kutsal kitaptan doğmuştur. Bütün tektanrıcı dinler Tevrat’tan esinlenmiştir. Tanrı varlığıyla ilgili tanımlar, özellikle ego sum qui sum (“varım, öyleyse Ben’im”) gibi yalnız Tanrı için söylenebilen önermeler İbrani inançlarından alınmıştır. Tann evreni aydınlatan bir ışın, ona dirilik kazandıran bir tözdür. Bu töz kendi kendisiyle vardır, kendinden başka bir varlığı gerektirmez. Her türlü oluş, gelişme ve eylemin kaynağı tanrısal tözdür.
• YAPITLAR (başlıca): De verbo mirifıco, 1494, (“Yüce Söz Üstüne”); De arte cabbalistica, 1494, (“Kabbala Öğretisi Üstüne”); Epıstolae obscurorum v’ıromm, 1515, (“Karanlık Adamların Mektupları”).
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi