RAMAKRİŞNA (1834-1886)
Hintli tanrıbilimci ve filozof. Vedanta öğretisinden esinlenen bir felsefe görüşü geliştirmeye çalışmıştır.
20 Şubat 1834’te Kamarpukar’da doğdu, 16 Ağustos 1886’da Kalküta’da öldü. Doğduğu yerde öğrenim gördükten sonra Kalküta Üniversitesi’nde felsefe ve tanrıbilim okudu. Özellikle eski Hint inançlarını konu edinen çalışmalarıyla ün kazandı. Vedanta ve Sankara gibi dine dayalı öğretilerden yeni bir din kurma amacını güttü.
Ramakrişna’ya göre, bütün yeryüzü dinlerini belli bir inanç odağında birleştirme olanağı vardır, çünkü her dinin konusu ve ereği insanın mutluluğudur. Hindistan’ da ortaya çıkan sayısız dini Vedanta ve Sankara öğretilerinden kaynaklanan bir anlayışla yeniden düzenlemek bu ülke halkını tek bir görüş çevresinde birleştirmeye, dağınıklıktan kurtarmaya yarar. Bunu başarabilmek için felsefeyi daha üstün bir anlayış aşamasına çıkarmak, bir “üst felsefe” dizgesi oluşturmak gerekir. Bu yeni felsefe yaşama dayalı yeni bir tapınma biçimi getirir. Bu tapınma biçiminin özünü de uyum kurabilir. Uyum her türlü düşünsel boşluğu doldurur, insanı umutsuzluk ve karamsarlıktan kurtarır.
Kimi araştırıcılara göre Ramakrişna’nın geliştirmeye çalıştığı bu öğreti, 19. yy Hindistan’ındaki mezhep ayrılıklarını, inanç çekişmelerinden doğan bölünmeleri önlemek içindir. Bu nedenle onun felsefesi yaşam olaylarına dayanan, eski Hint inançlarından oluşan uzlaştırıcı ve birlik sağlayıcı bir içerik taşımaktadır. Bu öğretiyi, Ra-makrişna’nın öğrencisi filozof Vivekananda yeni yorum ve açıklamalarla Amerika ve Hindistan’da yaymaya çalışmış, bu konuyla ilgilenen düşünürlerin ortaya çıkmasına olanak sağlamıştır.
• YAPITLAR (başlıca): 1Vorte Ramakrişna’s (ö.s.), E.von Pelet (der.), 1930, (“Ramakrişna’nın Sözleri”).
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi