POİNCARE, Raymond (1860-1934)
Fransız devlet adamı. 1912-1929 arasında aralıklı olarak başbakanlık ve 1913-1920 arasında cumhurbaşkanlığı yapmıştır.
20 Ağustos 1860’ta Lorraine bölgesinde Bar-le-Duc’te doğdu, 15 Ekim 1934’te Paris’te öldü. Bir mühendisin oğluydu. Sorbonne Üniversitesi’nde hukuk öğrenimini tamamladıktan sonra, 1882’de baroya girerek, Paris’te avukatlık yapmaya başladı. 1887’de milletvekili seçildi. 1893’te eğitim, 1894’te maliye ve 1895’te yeniden eğitim bakanlığı yaptı. 1895-1897 arasında meclis başkan yardımcılığı görevinde bulundu. 1903’te Senato’ya seçilen Poincare, 1912’ye değin sürdürdüğü bu görevi sırasında, 1906’da maliye bakanlığı yaptığı sekiz aylık süre dışında, avukatlıkla uğraştı ve Fransa’nın en başarılı avukatlarından biri durumuna geldi. 1909’da Fransız Akademisi’ne seçildi. Ocak 1912’de dışişleri bakanlığını da üstlendiği bir hükümet kurdu. Bir yandan güçlü ve otoriter bir hükümetin gerekliliğini vurgularken, diğer yandan Almanya karşısında Fransa’nın güvenliğini sağlamak amacıyla silahlı kuvvetleri güçlendirdi ve Fransa’nın Rusya ile ittifakına sadık kalacağına söz verdi. Aynı yıl Kasım’da İngiltere ile bir ittifak antlaşması imzaladı. Rusya’nın Balkanlar’daki etkinliklerini desteklerken Almanya’ya karşı uzlaşmaz ve katı bir siyaset izledi.
Poincare Ocak 1913’te Clemenceau önderliğindeki sol kanat milletvekillerinin muhalefetine karşın cumhurbaşkanlığına seçildi. Cumhurbaşkanlığının göreli olarak yetkileri sınırlı bir görev olmasına karşın, görevi sırasında anayasanın kendisine tanıdığı tüm yetkileri kullanarak, ülkenin siyasi yaşamında etkili oldu. Askerlik süresini 3 yıla çıkaran yasayı destekledi, 1913’te ve 1914’te, Rusya’ya ve İngiltere’ ye yaptığı ziyaretlerle, Üçlü Antant’ın güçlü bir siyaset izlemesini sağlamaya çalıştı.
I.Dünya Savaşı süresince ulusal birliği korumak ve halkın moralini yüksek tutmak için çalıştı. Askeri başarısızlıkların ardından, duruma bir çözüm getirebilmek amacıyla, Kasım 1917’de Clemenceau’yu hükümeti kurmakla görevlendirdi. Savaşın Fransa ve müttefikleri tarafından kazanılmasından sonra, mareşal F.Foch’un Ren Irmağı’nın sol yakasını ilhak etme düşüncesini destekledi. Clemenceau’nun, Paris Barış Konferansı’ndaki politikasına karşı çıkarak, Almanya’nın ağır bir savaş tazminatı ödemeye zorlanması gerektiğini savundu.
1920’de cumhurbaşkanlığı dönemi sona erince, yeniden senatör oldu. Savaş tazminatları konusunda Almanya ile uzlaşmaktan yana olan Briand hükümetinin düşmesinden sonra, Ocak 1922’de, parlamentoda çoğunluğu oluşturan Ulusal Blok’un desteğiyle başbakanlığa ve dışişleri bakanlığına getirildi. Almanya’ nın savaş tazminatı yükümlülüğünü yerine getirmesinde ısrar etti. Londra’da ve Paris’te toplanan uluslararası konferanslarda bu konuda bir anlaşmaya varılamaması ve Almanya’nın yükümlülüklerini yerine getirmemesi üzerine Fransız ve Belçika birlikleri Ocak 1923’te Ruhr bölgesini işgal ettiler. Fransa’nın bu eylemi Almanlar’ın pasif direnişiyle ve Ingilizler’in muhalefetiyle karşı karşıya kaldı. Borsa oyunları sonucu frank, 1923 yıiı içinde % 50 oranında değer yitirdi. Poincare, Nisan 1924’te, Ingilizler’in ve Amerikalılar’ın önerisiyle Almanya’nın savaş tazminatı ödemelerini azaltan Dawes Planı’nı kabul etmek zorunda kaldı. Ruhr işgalinin mali yükünü karşılamak için vergileri artırması, hükümete karşı muhalefeti güçlendirdi. Mayıs 1924 seçimlerini Poincare’nin Ulusal Blok’unun karşısında yer alan, Herriot önderliğindeki Sollar Karteli’nin kazanması üzerine başbakanlıktan istifa etti.
Kurulan hükümetlerin mali bunalıma bir çözüm getirememesi ve frankın sürekli değer yitirmesi üzerine, Temmuz 1926’da cumhurbaşkanı G.Doumergue tarafından yeniden başbakanlığa getirildi. Sosyalistler’ in yer almadığı bu Ulusal Birlik hükümetinde aynı zamanda maliye bakanlığını da üstlendi. Meclisten aldığı yetkilerle yeni vergiler koyarak, faiz oranlarını yükselterek, hükümet harcamalarını kısarak bütçe açığını kapattı ve frankın değerinin yükselmesini sağladı. 1928 seçimlerini kendisini destekleyen Ulusal Blok’un kazanmasının ardından, büyük bir devalüasyon yaparak frankın değerini savaş öncesi değerinin beşte biri oranında sabitleştirdi. Radikaller’in hükümetten çekilmesinden sonra, Kasım 1928’de yeni bir hükümet kuran Poincare, Temmuz 1929’da hastalığı nedeniyle başbakanlıktan ayrıldı.
• YAPITLAR (başlıca):A« service de ia France, 10 cilt, 1926-1933, (“Fransa’nın Hizmetinde”).
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi