ROBINSON, Robert (1886-1975) İngiliz, organik kimyacı. Alkaloitler kimyasına ilişkin çalışmalarıyla tanınır.
13 Eylül 1886’da Derbyshire bölgesinin Chesterfield kenti yakınlarındaki Rufford’da doğdu, 8 Şubat 1975’te Londra yakınlarındaki Great Missenden’da öldü. Manc-hester Üniversitesi’nde kimya öğrenimi görerek 1910’da doktora derecesini aldıktan sonra, bir süre Oxford Üniversitesi’nde asistanlık yaptı. 1912’den 1916’ya değin Avustralya’daki Sydney Üniversitesi’nde organik kimya dersleri veren Robinson, İngiltere’ye dönünce önce Liverpool Üniversitesi’nde, daha sonra, 1921’de St.Andrews, 1922’de Manchester, 1928’de Londra üniversitelerinde görev aldı ve 1930’da atandığı Oxford Üniversi-tesi’ndeki profesörlük görevini 1955’te emekli oluncaya değin sürdürdü. 1920’de üyeliğine seçildiği Royal Soci-ety’nin 1945-1950 arası başkanlığını yapmış, 1939’da “Sir” unvanı, 1949’da Liyakat nişanı almış ve 1947’de Nobel Kimya Ödülü’nü kazanmıştır.
Çalışmalarını alkaloitler kimyası ve bitkisel kökenli doğal maddeler üzerinde yoğunlaştırarak, birçok organik maddenin yapısını araştıran ve sentezini gerçekleştiren Robinson’ın, önce atropinin, 1925’te morfinin, 1946’da da strikninin yapısını çözümlemesi ve penisilin üretimini geliştirmesi, ilaç sanayiinde değerlendirilen önemli çalışmalarıdır. Ayrıca, Harden ile işbirliği yaparak, 19l4’te glikoz -6- fosfatı ayırmış, 1931’de de yapısını belirlemeyi başarmıştır.
Organik kimya alanındaki en önemli katkısı ise, 1920’de İngiliz kimyacı Arthur Lapworth (1872-1941) ile aynı zamanda, ama ondan bağımsız olarak geliştirdiği, molekül yapısına ilişkin elektron kuramıdır. Bir molekülde atom zinciri boyunca değişken bir elektriksel kutuplaşmanın ortaya çıktığını, artı ve eksi yüklü iyonların da bu merkezlerde toplandığını öne süren bu kuram, birçok organik kimyasal tepkime türünün açıklanabilmesine ve oluşabilecek kimi tepkimelerin önceden belirlenmesine olanak sağlamıştır.
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi