HONNEGER, Arthur (1892-1955) İsviçre asıllı Fransız besteci. 20.yy Fransız müziğine önemli katkıları olmuştur.
10 Mart 1892’de Le Havre’da doğdu, 27 Kasım 1955’te Paris’te öldü. Müziğe annesinin etkisiyle yakınlık duydu. 1910’da Zürih Konservatuvarı’na girdi. 1911 ’de de Paris Konservatuvarı’nda öğrenciliğe başladı. Aynı okulda Charles Widor’dan (1844-1937) bestecilik ve d’Indy’den de orkestra yönetimi dersleri aldı. Gençlik yıllarında J.S. Bach’tan etkilendi ve onun yapıtlarına hayranlık duydu. Daha sonra çağdaşlarından Richard Strauss, Max Reger ve Arnold Schönberg’in yapıtlarım inceledi. 1917’de bestelediği Le chant de Nigamon (Nigamon Şarkısı) adlı yapıtında Strauss’un etkisinde kaldı.
1919’da J.Cocteau’nun sözcülüğünü yaptığı Six (Altılar) adlı grubun kuruluş çalışmalarına katıldı. 1921’de bestelediği Le Roi David (Kral David) oratoryosuyla ün ve başarı sağlayınca müzikli sahne yapıtları bestelemeye yöneldi. Juditk, Phaedre, Antigone adlı oratoryolarını besteledi. Bu yapıtların hepsinde sahneye yönelik bir yapı egemendir. Kral David gibi bunlar da aslında opera olarak düşünülmüşse de, sonraları oratoryo olarak seslendirilmeleri gelenek haline gelmiştir.
Honneger ikinci önemli başarısını Pasific 231’le sağladı, ilk kez 1924’te Paris’te yorumlanan bu yapıtında, saatte 160 km hızla gitmekte olan 300 tonluk bir lokomotifin raylarda oluşturduğu fiziksel gücü duyurmayı istemişti. Geleneksel orkestra çalgıları için yazılmış olan Pasific 231, çalgı birleşimlerinin duyurduğu mekanik ve uyumsuz seslerle görsel ve işitsel bir anlatım gücüne erişmişti. Jeanne d’Arc an bûcher (Yakılan Jeanne d’Arc) Honneger’e yeni bir başarı getirdi. Burada kullandığı Orta Çağ düzenleme öğelerine yeni renkler katmış, onlara güncel bir nitelik kazandırmayı başarmıştı.
Honneger yapıtlarında daha çok anlatımcı öğelere yer vermiştir. Kurucularından olmasına karşın Six grubundan bir süre sonra ayrılmıştır. Grubun müzikteki alaycı tutumunu ve eğlence müziğine olan eğilimini terketmiş, daha ciddi ve ağırbaşlı bir müziğe yönelmiştir. Erik Satie’nin yalın müzik anlayışını da benimsememiş, Debussy’nin izlenimciliğine karşı çıkmakla birlikte, onun armonik yaklaşımlarından yararlanmıştır. Gelecekçik k’in (Fütürizm) öncülerinden şair ve eleştirmen Marinetti’nin görüşlerinden etkilenmiş, ressam G.Balla’nın otomobillerin hareketlerini vermeye yönelik çalışmalarıyla ilgilenmiş ve Pasific 231’de bunları müziğe yansıtmıştır. Çeşitli etkilenmeleri taşımakla birlikte dönemin herhangi bir sanat akımının sözcülüğünü ya da uzun süreli savunuculuğunu yapmamıştır.
• YAPITLAR (başlıca): Orkestra Müziği: 5 Senfoni; Le chant de Nigamon, 1917, (Nigamon Şarkısı); Pastorale d’Ete, 1920, (Yaz Pastorali); Pasific 231, 1923. Oda Müziği: Yaylı Çalgılar Dörtlüsü, 1917; Sonatin, 1920; iki keman için, Cahier Romand, 1922. Oratoryo: Le Roi David, 1921, (Kral David);]udith, 1925; Phaedre, 1926; Antigone, 1927; Jeanne d’Arc an bûcher,1935, (Yakılan Jeanne d’Arc); La darlce des morts, 1939, (Ölülerin Dansı).
• BAKINIZ: BALLA, BOCCIONI, COCTEAU, DE-BUSSY, MARINETTI, SATIE, R.STRAUSS.