IVES, Charles Edward (1874-1954) ABD’li besteci. Birden fazla düşünceyi ve müziği bir arada duyurmayı denemiş, yapıtlarıyla çağmın bestecilerine öncülük etmiştir.
20 Ekim 1874’te Connecticut Eyaleti’nin Dan-bury kentinde doğdu, 19 Mayıs 1954’te NewYork’ta öldü. Babası da müzikçiydi. Şefi olduğu bandoyu birkaç bölüme ayırıp herbirine ayrı ayrı parçalar çaldırmayı denemiş, akustik araştırmalar yapmış, çeyrek nota aralıkları üzerinde çalışmıştı. Charles Ives ilk müzik derslerini babasından aldı. Geleneksel armoniyi ve kontrpuam öğrendi. Babası geleneksel bilgileri aktarmakla yetinmeyerek onu müziğin araştırılmamış ve denenmemiş olanakları üzerinde çalışmaya da yöneltti.
Ives ilk beste denemelerini çocuk denecek yaşta yaptı. 1887’de yazdığı bando parçası yerel eleştirmenlerce övüldü. Bir yıl sonra kilisede org çalmaya başladı. 1894’te girdiği Yale Üniversitesi Müzik Bölü-mü’nde dört yıl süreyle bestecilik çalıştı. 1898’de, yapıtlarının ticari bir şansa sahip olmaması nedeniyle bir sigorta şirketine memur olarak girdi ve yaşamını bu yolla sürdürdü. 1907’de bir arkadaşı ile birlikte Ives and Myrick adlı sigorta şirketini kurdu. Sigortacılıktan artan zamanlarda müzikle uğraştı ve 1930’a değin birçok yapıt besteledi. 1930’da sağlığı bozulunca ölünceye değin hem sigortacılığı, hem de besteciliği bıraktı.
İlk yapıtları Alman Romantizmi’nin etkisinde idi. İlk senfonileri ve şarkıları Schumann ve Brahms’ın müziğinin izlerini taşımakla birlikte kendi kişiliğini de yansıtabilen yapıtlardı. Daha on yedi yaşındayken yaptığı bestelerde, birden çok ve birbirinden ayrı tonalitelerin bir arada kullanılması olan çok tonluluğu (politonalite) denedi. 1908’de yazdığı The Unanswe-red Question (Karşılıksız Soru) adh yapıtında biri sahne üstüne, öbürü sahne gerisinde iki ayrı şefle yönetilmesi gereken iki ayn orkestraya yer verdi.
Yapıtlarında zaman zaman izlenimci (empresyonist) öğeler ağırlık kazandı. Central Park in the Dark’ta (Karanlıkta Central Park) gazete satan çocukları, sokak gürültülerini ve tren seslerini duyurdu. 1903-1914 arasında bestelediği Three Places in Ne w England (New England’da Üç Yer) birbirinden bağımsız iki düşünceyi bir arada verebilmek amacıyla yine birbirinden bağımsız iki müziğin biri orkestra, öbürü de bandoyla olmak üzere aynı anda seslendiril-mesini denediği bir yapıttı.
Ives, soyut anlatımın müzikteki en önemli temsilcisi olmuştur. Ritim ve melodilerde deformasyonu (biçim bozma) denemiş, bu deformasyonlarm müziğinde çok önemli bir yeri olduğunu savunmuştur. Akustik araştırmalar da yapmış, yeni tınılar elde edebilmek için çalgılar arasında karmaşık ilişkiler denemiştir. Müzikçileri değişik yerlere yerleştirerek alışılagelmişin dışında bir ses bütünlüğü (sonorite) elde etmiştir.
• YAPITLAR (başlıca): Orkestra Müziği: Senfoni; The Unanswered Question, 1908, (Karşılıksız Soru); Three Places in New England, 1903-1914, (New England’da Üç Yer). Oda Müziği: Yaylı Çalgılar Dörtlüsü, 1907-1913; Corcord, Mass, 1909-1915, Piyano Sonatı, piyano için. Vokal Müzik: 114 Şarkı, 1919-1924.
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi