Gülsün Karamustafa (1946) Türk, ressam, film yönetmeni. Betimlemeci bir anlatımla insanı tarihsel ve toplumsal çevresi içinde ele almıştır. Eşi Türk grafik sanatçısı Sadık Karamustafa dır.
2 Aralık 1946’da Ankara’da doğdu. Lise yıllarında Turgut Zaim ve Eşref Üren’den resim dersleri aldı. 1963-1969 arasında Güzel Sanatlar Akademisi’nde (şimdi Mimar Sinan Üniversitesi) Bedri Rahmi Eyu-boğlu’nun öğrencisi olarak öğrenim gördü. Mezuniyetinden sonra Tatbiki Güzel Sanatlar Yüksek Okulu’nda (şimdi Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi) dört yıl asistan, iki yıl öğretim görevlisi olarak çalıştı.
1980’lerden sonra resimden heykele bir geçiş yaşadı ve daha sonra kolay, halı ve enstalasyonlar yaptı. İstanbul’da “Günümüz Sanatçıları”, “Yeni Eğilimler”, “Öncü Türk Sanatından Bir Kesit” adı altında belirli aralıklarla yenilenen sergilere yapıtlarıyla katıldı. İstanbul, Ankara, İzmir ve Bodrum’da kişisel sergiler açtı.
1984 yılında Atıf Yılmaz yönetmenliğindeki Bir Yudum Sevgi filminde sanat yönetmenliği yaparak sinemaya girdi. Ardından Gecenin Öteki Yüzü adlı televizyon dizisinde sanat yönetmenliği yaptı. 1990’da Füruzan ile birlikte Benim Sinemalarım adlı filmi yönetti. Bu film ile ulusal festivaller dışında Fransa, Kanada, Mısır, İran, ABD, Japonya, Almanya, Belçika ve Hindistan’da birçok festivale katıldı, ödül aldı.
Çalışmalarına çağdaş sanat alanında devam eden Karamustafa, yurtiçi ve dışında birçok kişisel ve karma sergiler açtı; çağdaş sanatın önde gelen isimlerinden biri oldu. Münih Güzel Sanatlar Akademisi’nde, Boğaziçi Üniversitesi Fen ve Edebiyat Fakültesi’nde, Hannover Uluslararası Kadın Üniversitesi’nde öğretim görevlisi olarak çalıştı.
1990’larda, Türkiye’nin sosyal ve kültürel belleğini yansıtan kişisel hikâyelere yoğunlaştı. 2000’lerin başında ise, daha çok İstanbul’un görmezden gelinen topluluklarına odaklandığı videolar ile deneyler yapmaya başladı.
Sanatçı yaşamını İstanbul’da sürdürmektedir.
Grafik sanatçısı Sadık Karamustafa ile evli olan sanatçı, grafiker Ayşe Karamustafa’nın annesidir.
Karışık teknikle gerçekleştirdiği resimlerini genellikle simetrik şemalar üstüne kurar. Bunların fonunu çoğu zaman İstanbul anıtları, kemerler, sütunlar vb. ile düzenler. Bu tarihsel görünümün önünde, onunla karşıtlık oluşturacak biçimde bugünün insanlarını, özellikle de kadınları toplumsal koşullar içinde işleyerek yaşamdaki gerilimi ve çelişkili yanı vurgular. Resme toplumsal gerçekçi bir tavırla yaklaşırken “arabesk” olgusunu, yabancılaşma ve kadın sorunsallarını ön planda tutar.
Özgün üslubunu, Türk halk resmi, cam-altı resimleri, Bizans ikon ve mozaikleri gibi çok zengin bir sanat birikimini değerlendirerek geliştirmiştir. Son yıllarda değişik malzemeler kullanarak üç boyutlu çalışmalar yapmaya başlamıştır.
• YAPITLAR (başlıca) Tatil Köylüsü, 1979; Saraylar Yaptırdım Döşetemedim, 1981; Video Seyredenler, 1982; İstanbul Palas, 1982; Galata’nın Yeni Müslümanları, 1982; İstanbullu Kızım, 1983; Kokanalı İkona, 1983; Kaplaniye, 1983; Bank, 1983.
Filmleri
Yönetmen
- Benim Sinemalarım – 1990
Sanat yönetmeni
- Asılacak Kadın – 1986
- Kupa Kızı – 1986
- Bir Yudum Sevgi – 1984
Video yapımları
- Şehirde Gizli Panter Modası – 2008
- Erkek Ağlamaları – 2008