HULUSİ EFENDİ (1869-1940) Türk, hattat. Nesta’lîk yazının son dönem ustalanndandır.
Mehmed Hulusi Yazgan İstanbul’da doğdu, aynı kentte öldü. İstanbul’da Darüşşafaka öğretmenlerinden Hafız Mustafa Efendi’nin oğlu idi. İlköğrenimini Sultan Selim İlkokulu’nda yaparak babası gibi hafız oldu. Ölümüne değin Sultan Selim Camii’nde müezzinlik etti. Ayrıca, Darüşşafaka’da ve I. Dünya Savaşı sırasında Medresetülhattâtîn’de (Güzel Yazı Okulu) nesta’lîk yazı konusunda ders verdi. Farsça’yı iyi bildiği ve iyi öğrenim gördüğü için Mevlânâ’nm
Mesnevi’sini okuttu ve bu nedenle mesnevî-hân unvanını aldı.
Küçük yaşta, önce okulda Hattat Osman Efendi’ den, sonra Muhsinzâde Abdullah Bey’den meşk ederek sülüs yazıyı öğrendi. Çarşambalı Arif ve Hüseyin Hüsnü beylerle de nesta’lîk yazıyı çalıştı. Daha sonra dönemin en büyük ustası Sâmî Efendi’ye giderek bu yazının inceliklerini öğrendi.
Temiz ahlaklı ve feragat sahibi bir kişi olan Hulusi Efendi çevresinde çok sevilip sayılan bir insandı. Yapıtlarının sayısı pek çoktur. Bunların bir bölümü müzelerde ve özel koleksiyonlardadır. Sâmî Efendi’den sonra 20. yy’ın en usta nesta’lîk hattatlarından sayılmaktadır. Sülüs yazı da yazmıştır.
• YAPITLAR (başlıca): Tevekkeltü alallah levhası, Sultan Selim Camii, İstanbul; Olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi levhası, Guraba Hastanesi girişi, İstanbul; Keşeffeddücâ bi-cemâlihî levhası, Sultan Ahmet Camii, İstanbul; Hakimiyyet Milletindir levhası, Birinci Büyük Millet Meclisi, Ankara.
• KAYNAKLAR: I.M.K. İnal, Son Hattatlar, 1970; S.Ünver, Hattat Mehmed Hulûsî, 1958.
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi