KÂĞITÇI, Mehmet Ali (1899-1982) Türk kimyager ve kâğıt mühendisi. Türk kâğıt sanayiinin kurucusudur.
İstanbul’da doğdu, 1 Ekim 1982’de aynı yerde öldü. Ahmed Bey’in oğludur, ilköğrenimini Heybeliada Necmü’l-îrfan Okulu’nda, liseyi İstanbul Sultanisi’nde tamamlayarak 1922’de İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi Kimya Bölümü’nü bitirdi. Sınai Kimya Enstitüsü’nde öğretim görevlisi oldu. Aynca Heybeliada Bahriye Mektebi kimya öğretmenliğini üstlendi. Türkiye’de kurulacak selüloz ve kâğıt sanayii konusunda araştırma yapmak üzere 1923’te Almanya’ya gönderildi. Hannover Teknik Üniversitesi’nin Selüloz Enstitüsü’nde, çeşitli selüloz ve kâğıt fabrikalarında çalıştı. Daha sonra Fransa’ya geçerek, selüloz, kâğıt ve karton fabrikalarında bilgi ve deneyimini artırdı. Grenoble Üniversitesi’ne bağlı Ecole Française de Papeterie’yi (Fransız Kâğıt Mühendisliği Yüksek Okulu) bitirerek kâğıt mühendisliği diploması aldıktan sonra çeşitli bitkilerden kâğıt üretmeye elverişli yapıda selüloz üretimi olanaklarını araştırmak amacıyla kurulmuş bilimsel mesleki araştırma laboratuvarı olan La Ceilulose’da çalıştı.
1927’de yurda dönerek devleti ve kamuoyunu kâğıt sanayii konusunda aydınlatmak ve etkilemek için raporlar, konferanslar ve makalelerle yoğun bir çalışma içine girdi. TC Tütün İnhisarı İdaresi Umum Müdürlüğü’nün kâğıt-karton ihtiyacı için hazırlattığı fabrika projesi, ihale aşamasındayken Türkiye’ye kâğıt satan dış firmalarca engellendi. Ancak yedi yıl süren savaşım sonunda kâğıt ve selüloz sanayiinin kuruluşu Birinci Beş Yıllık Sanayi Programı’na (1933-1938) alınarak fabrikanın temeli 14 Ağustos 1934’te İzmit’te atıldı. Fabrikanın başlangıcından bitimine değin, kurucu müdür, kâğıt mühendisi ve kimyager olarak çalışan Kâğıtçı, 18 Nisan 1936’da ilk deneme üretimine başlayan bu fabrikanın ardından 6 Kasım 1936’da ikinci kâğıt fabrikasının temelinin atılmasında rol oynadı. Selülozlar ve şap yapımına ilişkin buluşları olan Kâğıtçı Kütahya’daki çini sanayiinin geliştirilmesi ve modernleştirilmesi için bir laboratuvar kurulması yolundaki girişimleriyle de ülke sanayiine olumlu katkılarda bulundu. 1941’de İzmit Selüloz Sanayii Müessesesi’nden uzaklaştırıldı. 1942’de İstanbul Belediye Kimyahanesi Müdürlüğü’ne atandı. Ayrıca İTÜ Makina Fakültesi’nde kâğıtçılık dersleri verdi. Belediye Kimyahanesi, sonradan Şehir Hıfzısıhha Enstitü-sü’ne çevrildikten sonra da çalışmalarını sürdüren Kâğıtçı, Î964’te buradan emekli oldu. Kâğıt sanayimdeki buluşlarından dolayı yurt içinde ve dışında çeşitli ödüller aldı, yerli ve yabancı gezete ve dergilerde bilimsel yazıları yayımlandı.
• YAPITLAR (başlıca): Kimya-yı Sınai Laboratuvarı Kitabı:, 1925; Selüloz ve Kâğıt, 1928; Kâğıtçılık Tarihçesi, 1936; Besin Kılavuzu, 1949; iktisadi Kalkınmamız ve Tabii Servet Kaynaklarımız, 1952; Afyon, 1960; Kâğıtçılığımız ve Engelleri, 1964; Hatırladıklarım ve Düşündüklerim, 1966; Uluslararası Kâğıtçılık Kongresi, 1968, Kâğıtçılığımız, 1977.
Türk Ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi